 | Italo Mariotti - 2001 - 84 pàgines
...ossa dei tuoi mietono il grano. Cum subit illius tristissima noctis imago qua mihi supremum tempus in urbe fuit, cum repeto noctem qua tot mihi cara...reliqui, labitur ex oculis nunc quoque gutta meis... En ego, cum caream patria vobisque domoque, raptaque sint aduni quae potuere mihi, ingenio tamen ipse... | |
 | Sabrina Torno - 2001 - 198 pàgines
...a Roma, prima dell'esilio. (f Cum subit illius tristissima noctis imago, / qua mihi supremum tempus in urbe fuit, / cum repeto noctem, qua tot mihi cara...reliqui, / labitur ex oculis nunc quoque gutta meis, / lam prope lux aderat, qua me discedere Caesar / tinibus exlremae lusserat Ausoniae. / Nec spatium... | |
 | Michael Jaeger - 2004 - 676 pàgines
...so nah unsere Laren gegrenzt. Cum subit illius tristissima noctis imago, Quae mihi supremum tempus in Urbe fuit; Cum repeto noctem, qua tot mihi cara...reliqui; Labitur ex oculis nunc quoque gutta meis. lamque quiescebant voces hominumque canumque: Lunaque nocturnos alta regebat equos. Hanc ego suspiciens,... | |
 | Richard A. Block - 2006 - 336 pàgines
...possible ground for Goethe's unease: Cum subit illus tristissima noctis imago, Quae mihi supremum tempus in Urbe fuit; Cum repeto noctem, qua tot mihi cara reliqui: Labitur ex oculis nunc quoque gutta meis When I remember the extreme sadness of that night which was my last night in Rome, I recall leaving... | |
 | Gavin Betts, Daniel Franklin - 2006 - 320 pàgines
...which he was never to return. Cum subit illius tristissima noctis imago, quae mihi supremum tempus in urbe fuit, cum repeto noctem, qua tot mihi cara...reliqui, labitur ex oculis nunc quoque gutta meis, iam prope lux aderat, qua me discedere Caesar 5 finibus extremae iusserat Ausoniae, nec spatium nec... | |
 | Vicente Riva Palacio - 2006 - 616 pàgines
...PADRE) Cum subit iílius írisíissima nociis imago quae mihi suprcmum íempus in urbefuit; cum respeto noctem, qua tot mihi cara reliqui, labitur ex oculis nunc quoque gutta meis. Ovidio, Elegía ni Aún era yo muy niño, cuando un día, cogiendo mi cabeza entre sus manos y llorando... | |
| |
Cum subit illius tristissima noctis imago, Qua mihi supremum tempus in urbe fuit, Cum repeto noctem, qua tot mihi cara reliqui, Labitur ex oculis nunc quoque gutta meis. 
