Sub Xpti. nomine Baltarius Dei gratia Episcopus Tudense Sedis scripsit, & confirmavit, in locum Sanctæ Mariæ in Legione, Ranimirus III. accedente consensu genitricis suæ COMMISSUM DE CARTAVIO QUOD FECIT RANIMIRUS In 1 REX. 1 n nomine Patris, & Filii, & Spiritus Sancti, qui est unus, & verus Deus in Trinitate, cujus regnum permanet in seculum seculorum. Amen. Ego Ranimirus nutu Dei Rex una cum consensu genitricis meæ Reginæ Dominæ Xemenæ simul cum uxore mea Domina Urraca facimus cartulam testamenti simul & commissum tibi Sanctæ Mariæ semper Virgini Genitricis Dei, & Domini nostri Jesu-Christi, in cujus honore est monasterium fundatum in Asturias secus rivulum ermezana inter duo flumina Navia & Purcia, in villa quæ dicitur Cartavio secus litus oceani maris. Concedimus, ac testamus præfato monasterio Sanctæ Mariæ mandationem, quam nuncupant Miudes ab omni integritate secundum existit ab antiquis temporibus, à flumine Navia usque ad Purcia. Hoc autem damus pro remedio animarum nostrarum, & pro remedio animarum parentum nostrorum, unde habeant servi Dei ibi commorantes seu advenientes victum, vel vestimentum, & mandamus, ut infra supra dictos terminos nullus sajo præsumat intrare pro nulla calugnia in nullis temporibus; sed proprius sajo ipsius monasterii accipiat calugnias & fiscalia Regalia, & omnia, quæ ibi acciderint per ævum. Mandamus etiam, ut omnes homi23 nes, nes, qui infra predictos terminos habitant, vel ad habi tandum venerint ad supra dicti monasterii concursum, jussum, & servitium, & ut nulli hominum, videlicet Regum, Comitum, Majorinorum suorum, vel quarumlibet potestatum maulatum vel parocinium reddant, sed solummodo præfato monasterio, & cultoribus ejus jure perheni. Si quis tamen, quod fieri minime credimus, Rex, Episcopus, vel Comes, Majorinus, vel sajo, seu quislibet secularis, vel ecclesiasticus homo hoc votum nostrum dimutilare, infringere, auferre, vel disrumpere præsumserit, quis quis ille fuerit, qui talia commisserit, sit maledictus coram Deo, & Angelis ejus, mendicitas & lepra prosapiam teneat suam, & extraneus persistat à sancta comunione, quatenus cum Juda Christi proditore arden1 dus permaneat in æterna dagnatione, & quantum în calugniam misserit reddat in duplo in simili loco, & supras fato monasterio, & cultoribus ejus persolvat auri talentuin summum, & hæc scriptura firmissimum obtineat roborem. Facta scriptura testamenti nono calendarum Octobris Era 16. post millessima. Ego Ranimirus hanc scripturam testamenti, quam fieri elegi, & coram hanc sinodo signum indidi, & confirmavi. Urraca Regina confirmat. ་ Froyla Vigilani, & Major domus., zaht Nunus Sarraceniz. uzale Momo Sanctii. Gundisalvus Astoricensis E- Garsea Ennecoz. piscopus conf. Savaricus Midouniensis Epis -copus conf. Joannes Neumancia Sedis ya 123 Scemenus Presbyter & pri mi-Clerus. Cixila Diaconus. Gudestius Diaconus Ruderici pignus. Savaricus Diaconus & pri- Soniaricus Presbyter. Episcopus conf. mi-Clerus conf. Sunila Presbyter. Ikilani Presbyter. Ennicus Presbyter. El Eldemirus Presbyter. Gabinius Presbyter. Ladidda Majordomus. Vazari. Gotinus, Celmiz. Cesarius indignus notuit. V. Rex Veremundus II. donat plures villas, & hæreditates Ecclesiæ S. Salvatoris Ovetensi anno 992. Testamentum Veremundi Regis, & Geloira Reginæ. In nomine Domini nostri Jesu-Christi cum Patre & Spiritu Sancto per infinita sæcula regnantis. Ego Veremudus Rex, cum Conjuge mea Geloira Regina, facimus hanc cartham testamenti Ecclesiæ Sancti Salvatoris Sedis Ovetensis, in qua primum confirmamus omnia, quæ ab antecessoribus nostris eidem Sedi data sunt & concessa regalibus testamentis. Deinde pro nobis, & pro ipsis predecessoribus nostris damus, & concedimus, quæ in nostro regno sunt de facultatibus nostris, Monasteria scilicet, Ecclesias, Villas, hæreditates, familias; facimus igitur commissum suprafata Sedi in territorio Asturiarum secus flumen Pioniam de Castello Miranda, & Alpibus illius terræ per omnes suos terminos ab integro sicut illud possederunt dudum, Beremundus Episcopus, seu post illum Comes noster Ecta Sarraciniz, qui illud obtinuit per concessum nostrum, id est, de Lotone usque Sumetum, ex alia parte de Salceto, usque Serras, intra quos termiņos concedimus Villas nominatas, id est, Villam Leordam, Castaneram, Villam scuram, Aqueram, Zeudres, Mamiuritas, Almulfi, Cobas, Peroces, Roboreto, Fleton, Heres, Boynas, Freseneto, Vexega, Vigania, Linares, Vaoplano, Monticello, Villare de Viduas, Castanneto, Viareto, vel omnes alias Villas, quantæ sunt infra hos terminos de Petra Sanguinenta usque in Boresamo. Item' fa ? facimus aliud commissum Monasterio Sanctæ Eugenia de Moreta, quod Monasterium concessit Ovetensi Ecclesiæ Adephonsus Rex cum Conjuge Xemena secus flumen Ornam, per terminos suos, id est, de Villare, qui dici tur Ailoba, & per pennam de Lezeniangos, & per pene nam de Fontes, & per Bustum Caiani, & per terminum de Roza, & per Cobam Caprarum, & per illam Conxam de Campo famoso, & per pennam Sanioram, & per penname de Naves, & per illam Janualem v directo ad Portellam, & ad agrum Betelli, & finit ad pennam de Lezeniangos, ubi prius diximus. Infra hos terminos ab omni integritate, qui habitant aut habitandum venerint, concurrant ad servitium præfati Monasterii. Si quis autem infra bos terminos aliquid male agere per violentiam, aut extrahere præsumpserit, anathematis gladio subja ceat, & cultoribus Ovetensis Ecclesiæ auri purissimi quin genta's libras persolvat. Concedimus adhuc suprafata Ovetensii Ecclesiæ Villam nostram. Todox, quæ est inter Baraium, & Naviam, quam acquisivimus ab infideli nostro Analso per suos terminos, cum suis adjacentiis. Territorio autem Gexione in Villa vadones Ecclesiam Sancţi Thomæ ab integro cum suis adjacentiis. Omnia hæc su pradicta Monasteria, Ecclesias, Villas, hæreditates cum familiis concedimus ab integro cum exitibus in giro cumi montibus, cum aztoreas, venationibus, fontibus pratis, pascuis, braneis, aquis aquarum, cum eductibus earum, cum molinariis in fluminibus & in mari, sicuti nos possedimus jure quieto, sic concedimus præfatæ Ecclesiæ jure perpetuo. Et mandamus, ut omnes concessiones quas à qualicumque persona ingenua concessæ fuerint usque in finem mundi Ovetensi Ecclesiæ, talem roborem, & cotum habeant, quales habent & nostræ concessiones. Et quicumque servorum nostrorum voluerit, licentiam habeat dandi Ecclesiæ quintam partem suæ hæreditatis. Si quis autem ex progenies nostra, aut ex successoribus nostris, aut aliquis extraneus hanc nostram constitutionem fregerit, iram? Dei omnipotentis incurrat, & in perpetuo excommunicatus permaneat, & illud, quod inde abstraxerit, in du plum reddat, & cultoribus Ovetensis Ecclesiæ auri pu ་་ |
