Jamque fluentifonis albentia rupibus arva Apparent, & terra Deo dilecta marino, Cui nomen dederat quondam Neptunia proles, Amphitryoniaden qui non dubitavit atrocem Æquore tranato furiali pofcere bello, Ante expugnatæ crudelia fæcula Trojæ.
At fimul hanc opibufque & feftâ pace beatam Afpicit, & pingues donis Cerealibus agros, Quodque magis doluit, venerantem numina veri Sancta Dei populum, tandem fufpiria rupit Tartareos ignes & luridum olentia fulphur ; Qualia Trinacria trux ab Jove claufus in Ætna Eflat tabifico monftrofus ab ore Tiphoeus. Ignefcunt oculi, ftridetque adamantinus ordo Dentis, ut armorum fragor, ictaque cufpide cufpis Atque pererrato folum hoc lacrymabile mundo Inveni, dixit, gens hæc mihi fola rebellis, Contemtrixque jugi, noftraque potentior arte. Illa tamen, mea fi quicquam tentamina poffunt, Non feret hoc impune diu, non ibit inulta. Hactenus; & piceis liquido natat aëre pennis; Quà volat, adverfi præcurfant agmine venti, Denfantur nubes, & crebra tonitrua fulgent. Jamque pruinofas velox fuperaverat Alpes, Et tenet Aufoniæ fines, à parte sinistra Nimbifer Appenninus erat, prifcique Sabini, Dextra veneficiis infamis Hetruria, nec non Te furtiva Tibris Thetidi videt ofcula dantem; Hinc Mavortigenæ confiftit in arce Quirini. Reddiderant dubiam jam fera crepufcula lucem,
Cum circumgreditur totam Tricoronifer urbem, Panificofque Deos portat, fcapulifque virorum Evehitur, præeunt fubmiffo poplite reges, Et mendicantum feries longiffima fratrum; Cereaque in manibus geftant funalia cæci, Cimmeriis nati in tenebris, vitamque trahentes. Templa dein multis fubeunt lucentia tædis (Vefper erat facer ifte Petro) fremitufque canentum Sæpe tholos implet vacuos, & inane locorum. Qualiter exululat Bromius, Bromiique caterva, Orgia cantantes in Echionio Aracyntho, Dum tremit attonitus vitreis Afopus in undis, Et procul ipse cavâ responsat rupe Citharon. His igitur tandem folenni more pera&tis, Nox fenis amplexus Erebi taciturna reliquit, Præcipitefque impellit equos ftimulante flagello,
Captum oculis Typhlonta, Melanchætemque ferocem, Atque Acherontæo prognatam patre Siopen
Torpidam, & hirfutis horrentem Phrica capillis. Interea regum domitor, Phlegetontius hæres Ingreditur thalamos (neque enim fecretus adulter Producit fteriles molli fine pellice noctes) At vix compofitos fomnus claudebat ocellos, Cum niger umbrarum dominus, rectorque filentum, Prædatorque hominum falsâ fub imagine tectus Aftitit, affumptis micuerunt tempora canis, Barba finus promiffa tegit, cineracea longo Syrmate verrit humum veftis, pendetque cucullus Vertice de rafo, & ne quicquam defit ad artes, Cannabeo lumbos conftrixit fune falaces,
Tarda feneftratis figens veftigia calceis. Talis, uti fama eft, vaftâ Francifcus eremo Tetra vagabatur folus per luftra ferarum, Sylveftrique tulit genti pia verba falutis
Impius, atque lupos domuit, Libycofque leones. Subdolus at tali Serpens velatus amictu Solvit in has fallax ora execrantia voces; Dormis, nate? Etiamne tuos fopor opprimit artus ? Immemor O fidei, pecorumque oblite tuorum ! Dum cathedram venerande tuam, diademaque triplex Ridet Hyperboreo gens barbara nata sub axe, Dumque pharetrati spernunt tua jura Britanni : Surge, age, furge piger, Latinus quem Cæfar adorat, Cui referata patet convexi janua cœli,
Turgentes animos, & faftus frange procaces, Sacrilegique fciant, tua quid maledictio poffit, Et quid Apoftolicæ poffit cuftodia clavis; Et memor Hefperiæ disjectam ulcifcere claffem, Merfaque Iberorum lato vexilla profundo, Sanctorumque cruci tot corpora fixa probofæ, Thermodoontea nuper regnante puella. At tu fi tenero mavis torpefcere lecto, Crefcentefque negas hofti contundere vires, Tyrrhenum implebit numerofo milite pontum, Signaque Aventino ponet fulgentia colle :
Relliquias veterum franget, fiammisque cremabit, 110 Sacraque calcabit pedibus tua colla profanis, Cujus gaudebant foleis dare bafia reges. Nec tamen hunc bellis & aperto Marte lacesses, Irritus ille labor, tu callidus utere fraude,
Quælibet hæreticis difponere retia fas eft; Jamque ad confilium extremis rex magnus ab oris Patricios vocat, & procerum de ftirpe creatos, Grandævofque patres trabeâ, canisque verendos; Hos tu membratim poteris confpergere in auras, Atque dare in cineres, nitrati pulveris igne Ædibus injecto, quà convenere, fub imis. Protinus ipfe igitur quofcunque habet Anglia fidos Propofiti, factique mone, quifquàmne tuorum Audebit fummi non juffa faceffere Papæ ? Perculfofque metu fubito, cafuque ftupentes. Invadat vel Gallus atrox, vel fævus Iberus. Sæcula fic illic tandem Mariana redibunt, Tuque in belligeros iterum dominaberis Anglos. Et nequid timeas, divos divafque fecundas Accipe, quotque tuis celebrantur numina faftis. Dixit & adfcitos ponens malefidus amictus Fugit ad infandam, regnum illætabile, Lethen. Jam rofea Eoas pandens Tithonia portas Veftit inauratas redeunti lumine terras; Moeftaque adhuc nigri deplorans funera nati Irrigat ambrofiis montana cacumina guttis; Cum fomnos pepulit stellatæ janitor aulæ, Nocturnos vifus, & fomnia grata * revolvens.
Eft locus æternâ feptus caligine noctis,
![[ocr errors]](https://books.google.es/books/content?id=rKChY4qPmTQC&hl=es&output=text&pg=PA265&img=1&zoom=3&q=editions:OCLC634457323&cds=1&sig=ACfU3U1d7LKeMIEZpdoddNKrDaRHQKbVxA&edge=0&edge=stretch&ci=829,196,61,30)
Vafta ruinofi quondam fundamina tecti,
Nunc torvi fpelunca Phoni, Prodotæque bilinguis, Effera quos uno peperit Difcordia partu.
Hic inter cæmenta jacent præruptaque faxa, Offa inhumata virum, & trajecta cadavera ferro; His Dolus intortis femper fedet ater ocellis, Jurgiaque, & ftimulis armata Calumnia fauces, Et Furor, atque viæ moriendi mille videntur, Et Timor, exanguifque locum circumvolat Horror, Perpetuoque leves per muta filentia Manes
Exululant, tellus & fanguine confcia ftagnat. 150 Ipfi etiam pavidi latitant penetralibus antri
Et Phonos, & Prodotes, nulloque fequente per antrum, Antrum horrens, fcopulofum, atrum feralibus umbris Diffugiunt fontes, & retrò lumina vortunt; Hos pugiles Romæ per fæcula longa fideles Evocat antiftes Babylonius, atque ita fatur. Finibus occiduis circumfufum incolit æquor Gens exofa mihi, prudens natura negavit Indignam penitus noftro conjungere mundo: Illuc, fic jubeo, celeri contendite greffu, Tatareoque leves difflentur pulvere in auras Et rex & pariter fatrapæ, fcelerata propago, Et quotquot fidei caluere cupidine veræ Confilii focios adhibete, operifque miniftros.
Finierat, rigidi cupidè paruere gemelli.
Interea longo flectens curvamine cœlos Defpicit æthereâ dominus qui fulgurat arce, Vanaque perverfæ ridet conamina turbæ, Atque fui caufam populi volet ipfe tueri.
Effe ferunt fpatium, quà distat ab Afide terra Fertilis Europe, & fpectat Mareotidas undas; Hic turris pofita eft Titanidos ardua Famæ
« AnteriorContinuar » |