Ltera Torquantum cepit Leonora poetam, Cujus ab infano ceffit amore furens.
Ah mifer ille tuo quantò feliciùs ævo
Perditus, & propter te Leonora foret! Et te Pieriâ fenfiffet voce canentem Aurea maternæ fila movere lyræ, Quamvis Dircæo torfiffet lumina Pentheo Sævior, aut totus defipuiffet iners, Tu tamen errantes cæcâ vertigine fenfus Voce eadem poteras compofuiffe tuâ; Et poteras ægro fpirans fub corde quietem Flexanimo cantu reftituiffe fibi.
Redula quid liquidam Sirena Neapoli jactas, Claraque Parthenopes fana Achelöiados, Littoreamque tuâ defunctam Naiada ripâ
Corpora Chalcidico facra dediffe rogo? Illa quidem vivitque, & amœnâ Tibridis undâ Mutavit rauci murmura Paufilipi.
Illic Romulidûm studiis ornata fecundis, Atque homines cantu detinet atque Deos.
* Apologus de Ruftico & Hero.
Ufticus ex malo fapidiffima poma quotannis Legit, & urbano lecta dedit Domino : Hinc incredibili fructûs dulcedine captus
Malum ipfam in proprias tranftulit areolas. Hactenus illa ferax, fed longo debilis ævo, Mota folo affueto, protenùs aret iners. Quod tandem ut patuit Domino, spe lufus inani, Damnavit celeres in fua damna manus. Atque ait, heu quantò fatius fuit illa Coloni (Parva licet) grato dona tuliffe animo!
Poffem ego avaritiam frænare, gulamque voracem: Nunc periere mihi & fœtus & ipfe parens.
*Added in the Edit. 1673.
In obitum * Procancellarii medici.
Arere fati difcite legibus,
Manufque Parcæ jam date fupplices,
Qui pendulum telluris orbem
Iäpeti colitis nepotes.
Vos fi relicto mors vaga Tænaro Semel vocârit flebilis, heu moræ Tentantur incafsùm dolique;
Per tenebras Stygis ire certum eft.
Si deftinatam pellere dextera Mortem valeret, non ferus Hercules Neffi venenatus cruore Emathiâ jacuiffet Oetâ.
Nec fraude turpi Palladis invide Vidiffet occifum Ilion Hectora, aut Quem larva Pelidis peremit
Enfe Locro, Jove lacrymante.
*Dr. John Goflyn, Master of Caius college, and the King's Profeffor of phyfic, who died when he was a fecond time Vice-Chancellor in October 1626.
Si trifte fatum verba Hecatëia
Fugare poffint, Telegoni parens Vixiffet infamis, potentique Ægiali foror ufa virgâ.
Numenque trinum fallere fi queant Artes medentûm, ignotaque gramina, Non gnarus herbarum Machaon Eurypyli cecidifset hastâ.
Læfiffet & nec te Philyreie Sagitta echidna perlita fanguine, Nec tela te fulmenque avitum Cafe puer genitricis alvo.
Tuque O alumno major Apolline, Gentis togatæ cui regimen datum,
Frondofa quem nunc Cirrha luget, Et mediis Helicon in undis, Jam præfuiffes Palladio gregi Lætus, fuperftes, nec fine gloria, Nec puppe luftraffes Charontis
Horribiles barathri receffus. At fila rupit Perfephone tua Irata, cum te viderit artibus
Succoque pollenti tot atris
Faucibus eripuiffe mortis.
Colende Præfes, membra precor tua Molli quiefcant cefpite, & ex tuo Crefcant rofæe, calthæque busto, Purpureoque hyacinthus ore.
Sit mite de te judicium Æaci,
Subrideatque Ætnæa Proferpina,
Interque felices perennis
In quintum Novembris, Anno tatis 17. AM pius extremâ veniens Iacobus ab arcto Teucrigenas populos, latéque patentia regna Albionum tenuit, jamque inviolabile fœdus Sceptra Caledoniis conjunxerat Anglica Scotis: Pacificufque novo felix divefque fedebat In folio, occultique doli fecurus & hoftis: Cum ferus ignifuo regnans Acheronte tyrannus, Eumenidum pater, æthereo vagus exul Olympo, Forte per immenfum terrarum erraverat orbem, Dinumerans fceleris focios, vernafque fideles, Participes regni post funera mæsta futuros ; Hic tempeftates medio ciet aëre diras, Illic unanimes odium ftruit inter amicos, Armat & invictas in mutua vifcera gentes; Regnaque olivifera vertit florentia pace, Et quofcunque videt puræ virtutis amantes, Hos cupit adjicere imperio, fraudumque magifter Tentat inacceffum fceleri corrumpere pectus, Infidiafque locat tacitas, caffefque latentes Tendit, ut incautos rapiat, feu Cafpia tigris Infequitur trepidam deferta per avia prædam Nocte fub illuni, & fomno nictantibus aftris. Talibus infeftat populos Summanus & urbes Cinctus cæruleæ fumanti turbine flammæ.
« AnteriorContinuar » |