Homeri Carmina et cycli epici reliquiae: Graece et latine, cum indice nominum et rerumEditore Ambrosio Firmin Didot, 1860 - 643 páginas |
Otras ediciones - Ver todo
Pasajes populares
Página 158 - Ζευς ώρσε μάχεσθαι. 795 οι δ'ϊσαν άργαλέων ανέμων ατάλαντοι άέλληι, η ρά θ' υπό βροντής πατρός Διός έισι πέδονδε, θεσπεσίωι δ' όμάδωι άλι μίσγεται, εν δε τε πολλά κύματα παφλάζοντα πολυφλοίσβοιο θαλάσσης κυρτά φαληριόωντα, προ μεν τ...
Página 16 - Δαιμόνι', άτρέμας ήσο, και άλλων μϋθον άκουε, οί σέο φέρτεροί εϊσι· συ δ' άπτόλεμος και άναλκις , οΰτε ποτ' εν πολεμώ έναρίθμιος ουτ' ένι βουλή. Ου μεν πως πάντες βασιλεύσομεν ένθάδ' Αχαιοί· ουκ αγαθόν πολυκοιρανίη· εις κοίρανος έστω, 205 εις βασιλεύς, ώ έδωκε Κρόνου παις άγκυλομήτεω.
Página 148 - Αρηϊ, καρπαλίμως κλισίηθεν άνείλετο χάλκεον ίγχος, βη δε μετ' Ίδομενηα , μέγα πτολέμοιο μεμηλώς. Οίος δε βροτολοιγος "Αρης πόλεμόνδε μέτεισιν, τω δε Φόβος , φίλος υίος , δμα κρατερός κα\ άταρβής, 300 έΌπετο , 6ςτ...
Página 80 - Τρωών τε· 3 μεν έμαρνάσθην έριδος περί θυμοβόροιο , ήδ' αυτ' εν φιλότητι διέτμαγεν άρθμησαντε. "Ως άρα φιονήσας δώκε ςίφος άργυρόηλον, συν κολεώ τε φέρων κα\ έυτμητω τελαμώνι· 305 Αίας δε ζωστήρα δίδου φοινίκι φαεινόν. Τω δε διακρινθέντε , δ μεν μετά λαον 'Αχαιδν ήΤ, δ δ' ες Τρωών δμαδον...
Página 16 - ... αύ δήμου τ' άνδρα ϊδοι βοόωντά τ έφεύροι, τον σκήπτρω έλάσασκεν δμοκλήσασκέ τε μύ&φ ' δαιμόνι', άτρέμας ήσο, και άλλων μϋ&ον άκουε, οΐ σέο φέρτεροί είσι ' συ δ' άπτόλεμος και άναλκις, οϋτε ποτ' εν πολεμώ έναρί&μιος οϋτ
Página 228 - Γαστέρι δ' οΰπως εστί νε'κυν πενθησαι Αχαιούς· λίην γαρ πολλοί και έπητριμοι ηματα πάντα πίπτουσιν πότε κέν τις άναπνεύσειε πόνοιο; Άλλα χρή τον μεν καταΟάπτειν, 8ς κε θάνησιν, νηλέα θυμον ?χοντας, έπ...
Página 17 - Τω ουκ αν βασιληας άνα στόμ' έχων άγορεΰοις, χαί σφιν όνείδεά τε προφέ'ροις, νόστον τε φυλάσσοις. Οΰδί τί πω σάφα ίδμεν , όπως ίσται τάδε έργα, ί| ευ ήέ κακώς νοστήσομεν υΐες Αχαιών. [Τω νυν ΆτρείδΥ] Άγαμέ"μνονι, ποιμενι λαών, !ό5 ήααι ένειδίζων , ότι ο'.
Página 6 - Μήτε σι) τόνδ" , αγαθός περ εών, άποαίρεο κούρην, άλλ' εα, ως οί πρώτα δόσαν γέρας υΐες Αχαιών μήτε συ , Πηλείδη , εθελ' εριζεμεναι βασιλήϊ άντιβίην επε\ οΰποθ' δμοίης εμμορε τιμής , _ σκηπτοϋχος βασιλεύς, ώτε Ζευς κϋδος εδοικεν.
Página 166 - Εχτοιρ εγ/ει , έπεί τετραπτο προς ϊΟυ οί , ούδ' άφάμαρτεν, τη ία δύω τελαμωνε περί στηθεσσι τετάσΘην, 405 ήτοι δ μεν σάκεος, δ δε φασγάνου άργυροη^ου· τω οΐ έυσάσθην τε'ρενα /ρ<5α. Χώσατο δ' "Εκτωρ, δττι ^ά οί βέλος ώχυ έτώσιον εχφυγε χειρός.
Página 197 - Στη ο° όπιθε , πλήξε» δε μετάφρενον εύρέε τ' ώμο) νειρί χαταπρηνεϊ· στρεφεοίνηθεν δε οί όσσε. Του δ'άπο μεν κράτος χυνέην βάλε Φοίβος Απόλλων ή δε χυλινδομένη χανα/ήν ε/ε ποσσ\ν 5ς...