ἀρίστισον εὖ· τὴν δ ̓ ἡδυμελῆ ξύμφωνον ἀηδόνα Μούσης

κατάλειψ ̓ ἡμῖν δεῖρ ̓ ἐκβιβάσας, ἵνα παίσωμεν μετ' ἐκείνης.

ΠΕ. ὦ τοῦτο μέντοι νὴ Δί ̓ αὐτοῖσιν πιθοῦ·

ἐκβίβασον ἐκ τοῦ βουτόμου τοὐρνίθιον,

ἐκβίβασον αὐτοῦ πρὸς θεῶν αὐτήν, ἵνα 655 καὶ νώ θεασώμεσθα τὴν ἀηδόνα.

ΕΠ. ἀλλ ̓ εἰ δοκεῖ σφῷν, ταῦτα χρὴ δρᾶν. ἡ Πρόκνη ἔκβαινε, καὶ σαυτὴν ἐπιδείκνυ τοῖς ξένοις.

ΠΕ. ὦ Ζεῦ πολυτίμηθ', ὡς καλὸν τοὐρνίθιον,

ΕΥ.

ὡς δ ̓ ἁπαλόν, ὡς δὲ λευκόν.

660

ἆρά γ ̓ οἶσθ' ὅτι ΠΕ. ὅσον δ ̓ ἔχει τὸν χρυσόν, ὥσπερ παρθένος. ΕΥ. ἐγὼ μὲν αὐτὴν καὶ φιλῆσαί μοι δοκῶ. ΠΕ. ἀλλ ̓ ὦ κακόδαιμον, ρύγχος ὀβελίσκοιν ἔχει. ΕΥ. ἀλλ ̓ ὥσπερ ὠὸν νὴ Δί ̓ ἀπολέψαντα χρὴ ἀπὸ τῆς κεφαλῆς τὸ λέμμα καθ' οὕτω φιλεῖν. 665 ΕΠ. ἴωμεν.

πρόσσχετε τὸν νοῦν τοῖς ἀθανάτοις ἡμῖν, τοῖς αἰὲν ἐοῦσι,

τοῖς αἰθερίοις, τοῖσιν ἀγήρως, τοῖς ἄφθιτα μηδο

μένοισιν,

680

ἵν ̓ ἀκούσαντες πάντα παρ' ἡμῶν ὀρθῶς περὶ τῶν

μετεώρων,

φύσιν οἰωνῶν, γένεσίν τε θεῶν, ποταμῶν τ ̓, Ερέβους τε, Χάους τε,

εἰδότες ὀρθῶς, παρ' ἐμοῦ Προδίκῳ κλάειν εἴπητε τὸ λοιπόν.

Χάος ἦν καὶ Νὺξ Ἔρεβός τε μέλαν πρῶτον καὶ Τάρταρος ευρύς·

γῆ δ ̓, οὐδ ̓ ἀήρ, οὐδ ̓ οὐρανὸς ἦν· Ερέβους δ' ἐν ἀπείροσι κόλποις

685

τίκτει πρώτιστον ὑπηνέμιον Νὺξ ἡ μελανόπτερος ὠόν,

ἐξ οὗ περιτελλομέναις ὥραις ἔβλαστεν Ἔρως ὁ ποθεινός,

στίλβων νῶτον πτερύγοιν χρυσαῖν, εἰκὼς ἀνε

μώκεσι δίναις.

οὗτος δὲ Χάει πτερόεντι μιγεὶς νυχίῳ κατὰ Τάρ

ταρον εὐρὺν

ἐνεόττευσεν γένος ἡμέτερον, καὶ πρῶτον ἀνήγαγεν

ἐς φῶς.

690

πρότερον δ ̓ οὐκ ἦν γένος ἀθανάτων, πρὶν Ἔρως ξυνέμιξεν ἅπαντα

ξυμμιγνυμένων δ ̓ ἑτέρων ἑτέροις γένετ ̓ οὐρανός, ὠκεανός τε,

καὶ γῆ, πάντων τε θεῶν μακάρων γένος ἄφθιτον. ὧδε μὲν ἐσμεν

πολὺ πρεσβύτατοι πάντων μακάρων. ἡμεῖς δ ̓ ὡς ἐσμὲν Ἔρωτος,

πολλοῖς δῆλον· πετόμεσθά τε γὰρ καὶ τοῖσιν ἐρῶσι σύνεσμεν

695

πάντα δὲ θνητοῖς ἐστίν ἀφ ̓ ἡμῶν τῶν ὀρνίθων

τὰ μέγιστα.

πρῶτα μὲν ὥρας φαίνομεν ἡμεῖς ἦρος, χειμῶνος, ὀπώρας

σπείρειν μέν, ὅταν γέρανος κρώζουσ ̓ ἐς τὴν Λιβύην μεταχωρῇ,

καὶ πηδάλιον τότε ναυκλήρῳ φράζει κρεμάσαντι καθεύδειν,

εἶτα δ' Ορέστῃ χλαῖναν ὑφαίνειν, ἵνα μὴ ῥιγῶν

ἀποδύῃ.

700

ἴκτινος δ ̓ αὖ μετὰ ταῦτα φανεὶς ἑτέραν ὥραν

ἀποφαίνει,

ἡνίκα πεκτεῖν ὥρα προβάτων πόκον ἠρινόν· εἶτα χελιδών,

ὅτε χρὴ χλαῖναν πωλεῖν ἤδη, καὶ λῃδάριόν τι

πρίασθαι.

ἐσμὲν δ ̓ ὑμῖν Αμμων, Δελφοί, Δωδώνη, Φοῖβος Απόλλων.

ἐλθόντες γὰρ πρῶτον ἐπ ̓ ὄρνις, οὕτω πρὸς ἅπαντα

τρέπεσθε,

705

πρός τ ̓ ἐμπορίαν, καὶ πρὸς βιότου κτῆσιν, καὶ πρὸς γάμον ἀνδρός.

ὄρνιν τε νομίζετε πάνθ ̓ ὅσαπερ περὶ μαντείας διακρίνει

φήμη γ ̓ ὑμῖν ὄρνις ἐστί· πταρμόν τ' ὄρνιθα και

λείπε

ξύμβολον ὄρνιν, φωνὴν ὄρνιν, θεράποντ ̓ ὄρνιν, ὄνον ὄρνιν.

ἆρ ̓ οὐ φανερῶς ἡμεῖς ὑμῖν ἐσμὲν μαντείος Απόλ

λων ;

ἢν οὖν ἡμᾶς νομίσητε θεούς,
ἕξετε χρῆσθαι μάντεσι Μούσαις,

αὔραις, ώραις, χειμώνι, θέρει,

710

εὐδαιμονίαν, βίον, εἰρήνην,

νεότητα, γέλωτα, χορούς, θαλίας,

γάλα τ' ὀρνίθων.

720

εἰ μετ ̓ ὀρνίθων τις ὑμῶν ὦ θεαταὶ βούλεται διαπλέκειν ζῶν ἡδέως τὸ λοιπόν, ὡς ἡμᾶς ἴτω. ὅσα γάρ ἐστιν ἐνθάδ' αἰσχρὰ τῷ νόμῳ κρατούμενα, ταῦτα πάντ ̓ ἐστὶν παρ' ἡμῖν τοῖσιν ὄρνισιν καλά. εἰ γὰρ ἐνθάδ' ἐστὶν αἰσχρὸν τὸν πατέρα τύπτειν νόμῳ, 745 τοῦτ ̓ ἐκεῖ καλὸν παρ' ἡμῖν ἐστιν, ἤν τις τῷ πατρὶ προσδραμὼν εἴπῃ πατάξας, αἶρε πλήκτρον, εἰ

μάχει.