Select Letters of Pliny the YoungerPerkins, Marvin, 1835 - 143 páginas Select Letters of Pliny the Younger by the Younger Pliny, first published in 1835, is a rare manuscript, the original residing in one of the great libraries of the world. This book is a reproduction of that original, which has been scanned and cleaned by state-of-the-art publishing tools for better readability and enhanced appreciation. Restoration Editors' mission is to bring long out of print manuscripts back to life. Some smudges, annotations or unclear text may still exist, due to permanent damage to the original work. We believe the literary significance of the text justifies offering this reproduction, allowing a new generation to appreciate it. |
Otras ediciones - Ver todo
Select Letters of Pliny the Younger Pliny (the Younger ) No hay ninguna vista previa disponible - 2016 |
Pasajes populares
Página 35 - Equidem beatos puto, quibus deorum munere datum est aut facere scribenda aut scribere legenda, beatissimos vero, quibus utrumque.
Página 31 - Habet quidem oratio et historia multa communia, sed plura diversa in his ipsis, quae communia videntur. illa, narrat haec, sed aliter; huic pleraque humilia et sordida et ex medio petita, illi omnia recondita, splendida, excelsa conveniunt; hanc saepius ossa, musculi, nervi, illam tori quidam et quasi iubae decent; haec vel maxime vi, amaritudine, instantia (1), illa tractu et suavitate atque etiam dulcedine placet; postremo alia verba, alius sonus, alia constructio.
Página 59 - Habe ante oculos hanc esse terram quae nobis miserit 4 iura, quae leges non victis sed petentibus dederit, Athenas esse quas adeas, Lacedaemonem esse quam regas; quibus reliquam umbram et residuum libertatis nomen eripere durum ferum barbarum est.
Página 15 - ... fuit moris antiqui eos, qui vel singulorum laudes vel urbium scripserant, aut honoribus aut pecunia ornare; nostris vero temporibus ut alia speciosa et egregia ita hoc in primis exolevit.
Página 35 - Usus ille sole, mox frigida gustaverat iacens, studebatque; poscit soleas, ascendit locum, ex quo maxime miraculum illud conspici poterat. Nubes, incertum procul intuentibus, ex quo monte (Vesuvium fuisse postea cognitum est) oriebatur, cuius similitudinem et formam non alia magis arbor quam pinus expresserit. Nam longissimo velut trunco elata in altum quibusdam ramis diffundebatur...
Página 38 - Pomponiano ceterisque qui pervigilarant reddit. In commune consultant intra tecta subsistant an in aperto vagentur; nam crebris vastisque tremoribus tecta nutabant, et, quasi emota sedibus suis, nunc huc nunc illuc abire aut referri videbantur.
Página 53 - Nam praeter illum quasi parentem cetero25 rum sunt minores capite discreti; sed flumini miscentur, quod ponte transmittitur. Is terminus sacri profanique. In superiore parte navigare tantum, infra etiam natare concessum. Balineum Hispellates, quibus illum locum divus Augustus dono dedit, publice praebent, praebent et 30 hospitium.
Página 46 - Fas est et carmine remitti, non dico continue et longo (id enim perfici nisi in otio non potest), sed hoc arguto et brevi, quod apte quantas libet occupationes curasque distinguit. 10 Lusus vocantur ; sed hi lusus non minorem interdum gloriam quam seria consequuntur.
Página 37 - ... cinis incidebat, quo propius accederent, calidior et densior, iam pumices etiam nigrique et ambusti et fracti igne lapides, iam vadum subitum ruinaque montis litora obstantia. cunctatus paulum, an retro flecteret, mox gubernatori, ut ita faceret, monenti « fortes », inquit, « fortuna iuvat, Pomponianum pete!
Página 41 - Miseni quod procurrit, abstulerat. tum mater orare, hortari, iubere, quoquo modo fugerem; posse enim iuvenem, se et annis et corpore gravem bene morituram, si mihi causa mortis non fuisset. ego contra: salvum me nisi una non futurum; dein manum eius amplexus addere gradum cogo.