"caret, sed ex parte Dei non est causa hujus defectus, "nisi ex suppositione illius, quod est causa ex parte ho"minis." Id. lib. i. dist. 40. quæst. 4. art. 2. Neither was election stated to proceed from a principle less just and impartial: "Dicendum quod electio divina non "præexigit diversitatem gratiæ, quia hoc electionem "consequitur; sed præexigit diversitatem naturæ in di"vina cognitione, et facit diversitatem gratiæ, sicut "dispositio diversitatem naturæ facit." Id. lib. i. dist. 41. quæst. 1. art. 2.

66

Page 150, note (7).

The equality of the divine will towards all men was expressly asserted: "Dicendum quod, quamvis Deus, quantum in se est, æqualiter se habeat ad omnes, non, "tamen æqualiter se habeant omnes ad ipsum, et ideo non " æqualiter omnibus gratia præparatur." Aquin. lib. i. dist. 4. quæst. 2. art. 2.

What was properly understood by the antecedent and consequent will of God, is shortly explained by Nicolaus de Lyra, in his Comment upon 1 Tim. ii. 4. "Dicitur voluntas antecedens, quum quis vult aliquid "absolute; consequens autem, quum vult aliquid consi"deratis circumstantiis et conditionibus particularibus." For a fuller account of this distinction, see Aquin. Summ. 1. prim. quæst. 19. art. 6. and likewise in Lib. Sentent. lib. i. dist. 46. quæst. 1. art. 1. The antecedent and consequent will of the Schools Bernard de Bustis terms the absolute and conditional: "Vel cla"rius loquendo possumus considerare in Deo per mo"dum intelligendi duas voluntates. . . . . Prima volun"tas, quam in Deo possumus considerare, est absoluta, "videlicet quod Deus omnino velit salvare omnes, tam "bonos malos...... quam Alio modo possumus con"siderare voluntatem Dei conditionatam, videlicet, quod "velit salvare omnes homines, si ejus mandata servabunt,

D d

"et a peccatis abstinebunt." Rosarium Sermonum, vol. i. p. 198.

Page 151, note (8).

Contra est, quod dicunt Sancti communiter, Dionysius, Augustinus, et Anselmus, scilicet quod causa, quare iste non habet gratiam, est quia ipse noluit accipere, et non quia Deus noluit dare, quia lumen suum omnibus offert; quod tamen ab omnibus non percipitur, sicut nec lumen solis a cœco; sed obduratio est ipsa carentia gratiæ, ergo obdurationis causa non est ex parte Dei.....

Ad quartum dicendum, quod Deus, quantum in se est, nulli est absens; sed homo a Deo præsente se absentat, sicut a præsente lumine, qui claudit oculos. Aquin. lib. i. dist. 40. quæst. 4. art. 2.

Page 151, note (9).

"Utrum aliquis deleatur de libro vita? Affirmatur. 66 .... Est enim liber vitæ conscriptio ordinatorum in “vitam æternam, ad quam ordinatur aliquis ex duobus, "videlicet ex prædestinatione divina, et hæc ordinatio "nunquam deficit, et ex gratia; quicunque enim gra"tiam habet, ex hoc ipso est dignus vita æterna. Et "hæc ordinatio deficit interdum, quia aliqui ordinati "sunt ex gratia habita ad habendam vitam æternam, 66 a qua tamen deficiunt per peccatum mortale.. Tales "possunt deleri de libro vitæ, ut deletio non referatur "ad notitiam Dei, quasi aliquid præsciat et postea ne"sciat, sed ad rem scitam, quia scilicet Deus scit aliquem "prius ordinari in vitam æternam, et postea non ordinari, "cum deficit a gratia." Aquin. Summ. 1. prim. quæst. 24. art. 3. "Liber vitæ conscriptio ordinatorum ex "prædestinatione, et præsenti gratia; ergo ordinatorum

indefectibiliter et defectibiliter..... Indefectibiles sunt "scripti ad vitam æternam in reipsa; defectibiles vero "sunt scripti ad vitam æternam in sua causa, scilicet, "meritoria." Cardinal. Cajetan. Comment. in loc.

"Prædestinationis ordo est certus, et tamen prædestina"tionis effectus contingenter eveniunt juxta libertatem "arbitrii." Id. Comment. quæst. 23. art. 6. "Sic "igitur et ordo prædestinationis est certus, et tamen li"bertas arbitrii non tollitur, ex qua contingenter provenit "prædestinationis effectus." Aquinas, ibid.

The mistakes upon this subject of those, who have but partially consulted the speculations of the Schools, seem to have arisen from the want of correctly comprehending, what was meant by the effect of predestination, an effect always supposed to be contingent; the operations of free will, whether with or without grace, being considered only as foreknown, and not necessarily predetermined.

Page 151, note (10).

The distinction between congruous and condign merit, the former only as meritum secundum quid, the latter as meritum simpliciter, has been pointed out in notes 4 and 5, Serm. IV. To the first species of merit the term dispositio in the following quotation refers. "Ad primum 66 ergo dicendum, quod in illis verbis Ambros. non de"signatur, quod opus nostrum sit causa voluntatis divi"næ, neque etiam, quod sit causa ipsius dationis gratiæ; ❝sed solum dispositio quædam, ut hoc intelligatur non "de opere sequente gratiam, quod virtutem merendi "habet a gratia, et neque causa ejus est, neque dispo"sitio ad ipsam, sed de opere præcedente, quod est dis"positio ad gratiam. Illi enim proponit gratiam infun"dere, quem præscit se ad gratiam præparaturum. "Possumus dicere, quod Deus dat isti gloriam, et non "illi, quia iste meruit, et non ille. Et similiter vult, "quod iste habeat, et non ille, qui iste dignus, et non "ille." Aquin. lib. i. dist. 41. quæst. 1. art. 3.

Page 152, note (11).

....

I have remarked, that the predestination and reprobation of the Schools was universally maintained to be

66

contingent; hence the following question, "Utrum "possibile est aliquem prædestinatum damnari, et præ"scitum salvari?" was always decided in the affirmative. Upon this head Occam remarks, "Tenendum "est, quod, quicunque est prædestinatus, est contingen"ter prædestinatus, itaque quod potest non prædestinari, "et per consequens potest damnari, quia potest non "salvari. Hoc potest quia cujuslibet salyatio dependet "a voluntate divina, contingenter causante, ergo in pot"estate Dei est conferre vitam æternam, vel non con"ferre, ergo quicunque potest non salvari. Præterea, "nullo adulto confertur vita æterna, nisi propter aliquod 66 opus meritorium, sed omne opus meritorium est in "potestate merentis, ergo talis potest non mereri, et per 66 consequens potest non salvari. Et eodem modo est "de præscito, quia nullus damnatur pœna perpetua, et "hoc pœna sensus, nisi propter suum demeritum. Sed "omne demeritum est in potestate bene merentis, ergo "potest non demereri, et per consequens potest salvari.” Lib. i. dist. 40. quæst. 1.

creature.

66

The Scholastics, indeed, contended, that in the strict philosophical meaning of the term, no adequate cause either of predestination or reprobation exists in the "Nullius æterni potest aliquod temporale esse causa, et quicquid est in creatura est temporale, ergo "nibil quod est in creatura potest esse causa prædestina❝tionis et reprobationis." Occam. ibid. Nevertheless the same writer expressly admits such a cause on the part of the effect. After discussing the nature, connexion, and efficiency of causes in general, he states, "Potest dici "sine prejudicio et assertione, quod...... • prædestina"tionis est aliqua causa et ratio." (excepting only the predestination of the Virgin Mary and some others, who were prevented by divine grace from sinning and losing eternal life.) "Prædestinationis . . . . .... vide"tur esse aliqua ratio, quia sicut damnandi ideo repro

"bantur, qui prævidentur peccaturi finaliter, cum Deus "non prius est ultor, quam aliquis sit peccator, ita est "de prædestinatis. Prædestinantur, quia prævidentur "finaliter perseverare in charitate, et quia Deus non con"feret eis vitam æternam, nisi prius mererentur vitam "æternam." Ibid.

Page 152, note (12).

See Serm. IV. note 14. pagé 308. and Serm. V. note 16.

Page 154, note (13).

The works of Luther abound with passages against speculating upon the will of God, beyond what the Scripture has clearly revealed respecting it, and against all philosophizing upon a particular predestination, according to the custom of the Schools; admitting only a general predestination founded upon Christianity. "Nemo igitur de divinitate nuda cogitet, sed has cogi"tationes fugiat, tanquam infernum, et ipsissimas Sa"tanæ tentationes." Op. vol. vi. p. 92. "Attende et "vide, ne tibi excidat, quod sæpe dixi, quomodo Chris"tus his verbis sui et patris cognitionem conjungit et "complicat, ita ut solum per Christum et in Christo "Pater cognoscatur. Siquidem hoc sæpe dixi, quod "iterum atque iterum repetens dico, quod etiam, me mor66 tuo, omnibus in memoria hærere velim, ut omnes doc❝tores non secus atque diabolum caveamus, qui sublimibus "illis articulis de Deo docere incipiunt nude et sine "Christo. Sicut hactenus in Academiis sophista et "magistri noştri fecerunt, speculando de suis operibus in "cœlo, quid esset, quid cogitaret, quid faceret apud se"ipsum, &c. Sed si secure agere volueris, et Deum "apprehendere, ac gratiam et auxilium penes illum in❝venire, tum nemini credas Deum te alibi, quam in "Christo, reperturum." Vol. v. p. 192.

"Et Satan nulla alia via nos facilius præcipitare pot"est, quam ubi nos ad considerationem majestatis pro