Imágenes de página
PDF
ePub
[ocr errors]

dation, than that of the integrity of human nature after the transgression of Adam. "Quod igitur Scholastici "dicunt naturalia esse integra, magna ea blasphemia "est, quanquam illa adhuc major est, quod etiam de "dæmonibus idem judicant. Si enim naturalia essent integra, quid opus esset Christo? Deinde si homo "naturaliter habet bonam voluntatem, si habet intellec"tum verum, cui se voluntas, ut ipsi loquuntur, natura"liter potest conformare; quid tandem illud, quod in Pa"radiso per peccatum amissum, per solum Filium Dei "restitui necesse fuit? Et tamen sententiam hanc qui"dem, ut videntur, magistri theologi nostra ætate de"fendunt, quod naturalia sint integra, id est, quod vo"luntas sit bona, et si aliquando per malitiam vult aut 66 cogitat aliud, quam quod rectum et bonum est, tri“buunt id malitiæ hominum, non simpliciter voluntati, "sicut in se est." Lutheri Opera, vol. iii. p. 452.

"Ipsi naturæ tribuunt, quod gratiæ Dei est, quod "ferendum non sit. Deinde securos faciunt homines, "ne peccatum expurgent. Minuunt etiam mysterii "Christi notitiam per hoc, et laudem et amorem Dei, "dum non considerant effusissimæ gratiæ bonitatem 66 super peccatores expensam, sed innocentem naturam "faciunt." Id. vol. ii. p. 238.

With such ideas therefore of man's integrity, the Scholastics, as Melancthon justly observed, conceived the influence of God's Holy Spirit to be superfluous; not calculated to purify that, which was before impure, but simply exerted to display the divine complacency in human virtue: "Censent philosophi absolutam vir"tutem in homine assuetudine parari. Contra divinæ "literæ docent humana omnia polluta esse peccato, "nec purgari, nisi Spiritu, quem Christus emeruit ge"neri humano..... Scholæ theologorum philosophos "secutæ, virtutem parari posse viribus humanis docent: "Spiritum accedere, ut sese in nobis jam nostro marte

"purgatis oblectet, non ut suo numine transformet ac "purget animos..... Theologicas vero virtutes, nequid "divino Spiritu relinquant, fingunt alias divinitus in "nos effundi, alias a nobis parari. Deinde plane ociosas "in nobis stertere eas, quæ divinitus inspiratæ sunt, vigere vero, quas nos paravimus." Melancthonis Opera, vol. ii. p. 51.

"Scilicet obnoxiam fecistis rationem Evangelio, de"lire Thoma, et tu, somniator Scote, cum docuistis

citra divini Spiritus auxilium posse singula lethalia "peccata vitari. Agnoscis, Thoma, placitum tuum? "Sic enim ais; Antequam ratio, in qua est mortale 'peccatum, reparetur per gratiam justificantem, potest singula peccata mortalia vitare.' Hoccine est in Christi "obsequium vincire intellectum humanum? Diversa "enim docuit ille, ut apud Johannem scriptum est, cum "ait, Sine me nihil potestis facere.' Quæ est igitur in"sania docere, quod citra Christi spiritum vitari pecca"tum possit? Tu vero, Occame, deliciæ quondam nos"træ, quid sentiebas, quum disputares, Gratia opus "esse ad justificationem, neque rationem, neque Scrip"turam, neque experientiam testari? Agnoscis, opinor, 66 dogma tuum." Ibid. p. 58.

[ocr errors]

Page 87, note (8).

Quisque Monachus hanc habet imaginationem: "Ego "per observantiam sanctæ regulæ possum mereri gra"tiam de congruo; operibus autem, quæ post accep"tam gratiam facio, tantum meritum accumulare pos

sum, ut non tantum mihi sufficiat pro consequenda "vita æterna, sed etiam hoc aliis communicare et ven"dere possim." Sic docuerunt et vixerunt omnes Monachi. Lutheri Opera, vol. v. p. 307.

Page 88, note (9).

That the Lutherans represented the doctrine of congruous merit as striking at the very root of Christianity, appears evident from almost every page of their writ

66

ings; and sufficiently, perhaps, from the extracts already made. It may nevertheless be not improper to add one or two more directly to the point. "Similiter Evangelion prædicat Christum Salvatorem nostrum ; ❝id audiunt et recipiunt. At dogmatis suis juxta in❝ventis evacuant, et annihilant omnia propria Christi "opera et beneficia, dum docent, homines ex viribus et "operibus naturæ gratiam posse mereri. Hoc dogmate "sane Christum rejiciunt cum omnibus operibus suis; id "quod de eis Petrus prædixit in posteriore Epistola, "capite secundo, ubi ait, 'Surgent in vobis falsi doc'tores, qui Deum negabunt, qui ipsos redemit.' Nam*" si natura suo marte potest gratiam mereri, quod modo omnes Academiæ, Collegia, et Cœnobia, uno ore cum "Papa sentiunt, et docent, Christus profecto frustra et "natus et mortuus est. Ad quid enim sanguinem suum "profudisset, ad promerendum nobis gratiam, si ipsam “ viribus naturæ possemus consequi?" Postillæ Majores Lutheri, p. 153. "Finge, inquam, quod faciendo, quod "in te est, acquiras gratiam, sis justus, habeas Spiritum. "Unde? Ex merito congrui? Ergo non opus habes "Christo, sed tibi ociosus et gratis mortuus est.

66

66

"Hoc stante, necessario sequitur Christum gratis esse mortuum. Quid enim homo opus habet Chris"to, qui amet eum, et tradat seipsum pro eo, cum sine "Christo per meritum congrui possit consequi gratiam. "Et deinde bene operari, et vitam æternam de con"digno mereri, aut certe faciendo legem, justificari? "Tollatur igitur Christus cum omnibus beneficiis suis,

[ocr errors]

quia omnino ociosus est. At cur Christus nascitur, "crucifigitur, moritur? Cur fit Pontifex meus diligens, et tradens inestimabilem hostiam, seipsum, pro "me? Cur ista omnia facit? Simpliciter frustra, si "ratio justificationis, quam sophistæ tradunt, vera est; quia in lege aut in me justitiam invenio extra gratiam "et Christum." Opera Lutheri, vol. v. p. 322.

66

The same sentiment likewise not only occurs in the Apology of the Augsburg Confession, but is thus repeated in the Articles of Smalcald, drawn up by Luther, and signed by the German Reformers in the year 1537. "Talia et similia portenta orta sunt ex inscitia et igno"rantia peccati, et Christi Servatoris nostri; suntque ❝vere et mere Ethnica dogmata, quæ tolerare non pos❝sumus. Si enim ista approbantur, Christus frustra "mortuus est, cum nullum peccatum et damnum sit in "homine, pro quo mori eum oportuerit; aut solummodo 66 pro corpore mortuus diceretur, non pro anima, quan"doquidem anima prorsus sana, et solum corpus morti "obnoxium perhibetur." Liber Concordiæ, p. 318. ed. 1606.

Page 90, note (10).

This proposition, generally expressed in the same terms, and always conveying the same meaning, perpetually occurs in the controversies of Luther. Even before his celebrated disputation with Eccius, he attempted to bring it forward to public notice. In the year 1516, while his name was yet unknown in the world at large, he introduced it into a logical question upon the powers and will of man: "Homo, quando facit quod in se "est, peccat," was a collorary in his second conclusion upon the subject. Quæstio de viribus et voluntate hominis sine gratia. Opera, vol. i. p. 51.

Page 92, note (11).

See note 5. "Sed et ipsum Dom. Doctorem credo "id ipsum asserere, quod gratia et peccatum apud Scho"lasticos immediate opponuntur." Lutheri Opera, vol. i. p. 287.

Page 93, note (12).

"At ego prorsus nullum habeo medium inter peccatum "et gratiam. Sicut nec Christus, quando dicit, Qui ⚫ non est mecum, contra me est.' Et iterum,'Aut fa'cite arborem bonam, aut facite arborem malam.” Ibid.

Upon this point the Lutherans argued, not only that our nature is sinful, because impure, ("peccatum signi"ficat.... vitiosam naturam," Opera Lutheri, vol. i. p. 449. Mel. Disput.) but that consequently our actions also are sinful, because equally impure and imperfect. And here they usually reasoned from the defects in our best virtues: "Si justus in gratia non potest facere "bonum, quin simul peccet, quanto magis injustus non facit bonum? At per hoc concludo, aut bonum aut "malum esse actum hominis quemcunque, nec dari "actum medium et neutrum." Opera Lutheri, vol. i. p.

300.

"Ut iterum ad Articulum Hassiticum Constan"tiæ damnatum redeam; quantus error est actum neu"trum et non malum inveniri dicere, quando actus jus❝torum non est justificabilis coram Deo? Quibus recte "illud Jerem. xlix. dici potest; Ecce, quibus judicium non erat, ut biberent, bibentes bibent. Et tu inno6 cens eris? Non eris innocens.' Et 1 Pet. iv. 4. 'Si justus vix salvabitur, peccator et impius ubi pare'bunt?'

[ocr errors]

"Et vide monstra, quæ sequuntur. Impio extra gra"tiam, in suo opere bono, tribuunt nec veniale peccatum, "sed solummodo non meritorium, cum hic justo in opere "bono tribuatur adeo peccatum, ut, si judicio Dei sis"tatur, non possit justificari, (hoc est mortale et damna“bile.) Quanto ergo magis impii opera bona sunt "damnabilia et mortalia, nequaquam neutralia seu "media." Oper. Luth. vol. i. p. 303.

It should be recollected, that the precise object of this controversy was not to ascertain what man is entitled to, or what he is capable of effecting with the aids of Christianity, but what his claims and abilities are without them. In this exact point of view the Schools had always considered it. Hence, when the Lutherans argued, that our nature and actions are alike sinful, they contemplated both, as estimated out of Christianity,

« AnteriorContinuar »