NOTES ON SERMON III. Page 55, note (1). How much this important doctrine was suppressed or sophisticated by the School divines, I have endeavoured to point out in various parts of these Lectures. Many maintained, that Christ died only for original sin, or, as it was then supposed to be, imputed guilt; and of this opinion Aquinas was accused: "Quare re"pudiandus est error Thomæ, qui scripsit corpus Do"mini semel oblatum in cruce pro debito originali, ju"giter offerri pro quotidianis delictis in altare; ut ha"beat in hoc Ecclesia munus ad placandum sibi De"um." Apolog. Confess. August. apud Coelestinum, p. 73. To a similar tenet of the day Luther likewise alludes in the following passages: "Aliqui docuerunt 66 eum tantummodo pro originali peccato mortuum esse, "cæterum de actualibus nosmetipsos satisfacere opor"tere. Aliqui vero affirmarunt lapsis post baptismum "jam nihil prodesse Christum." Opera Witteb. vol. i. p. 141. "Præterea plerique ipsorum jam rursus horribili "et Satanica audacia et impudentia incipiunt docere,. "Christum tantum satisfecisse pro peccato originali, et "præteritis peccatis, pro actualibus et sequentibus "oportere nos satisfacere. Hoc nihil dissimulanter et palam est facere ex Christianis Turcas et Ethnicos." Opera, vol. vii. p. 239. "Cur jam aperte concionen"tur, pro peccatis post baptismum commissis Christum "non satisfecisse, sed tantum pro culpa originali." Conciones ad 16 Joan. In Seckendorf. Histor. Lutheran. vol. ii. lib. 3. sect. 17. §. 78. It was in opposition to this prevalent conceit of the time, highly offensive to the Reformers, that the subsequent expressions were inserted in the Augsburg Confession, and transcribed from thence into our 2d Article: "Essetque hostia, non tantum pro culpa ori"ginis, verum etiam pro omnibus actualibus hominum "peccatis ;" and that others of a similar import were used in another part of it, from which the first clause in our 31st Article was derived. See note 12 of Sermon II. It should be likewise observed, that the same allusion to this obnoxious doctrine frequently occurs both in the Bishop's Book, and King's Book, published in the reign of Henry. ચંદ 66 Page 58, note (2). "Ipsi audivimus excellentes theologos desiderare "modum in Scholastica doctrina, quæ multo plus ha"bet rixarum philosophicarum, quam pietatis. Et tamen in his veteres fere propriores sunt Scripturæ, quam recentiores. Ita magis magisque degeneravit ❝istorum theologia. Nec alia causa fuit multis bonis ❝ viris, qui initio amare Lutherum cœperunt, quam "quod videbant eum explicare animos hominum ex ❝illis labyrinthis confusissimarum et infinitarum dispu"tationum, quæ sunt apud Scholasticos theologos, et "canonistas, et res utiles ad pietatem docere." Apologia Confessionis, p. 63. apud Cœlestinum. The Apology or Defence of the Augsburg Confession was composed by the same author as the Confession itself, and at the same period; and has always obtained an equal authority, being enumerated with it among the symbolical productions of the Lutherans. Page 59, note (3). A singular argument upon the corporeal propagation of what the Schoolmen termed Fomes, or Concupiscentia, occurs in the following passage of Scotus: "Diceretur, quod de infecto generatur infectum. Ex"emplum. De semine patris leprosi generatur corpus "filii leprosum. Ergo leo comedens cadaver hominis mor"tui contraheret secundum hoc fomitem. Probatio conse"quentiæ. Illud enim cadaver infectum est fomite; "et patet de infecto generatur infectum." The solution of this difficulty is thus given; "Virtus illa in"fecta de infecto semine generat carnem infectam, et "tunc non valet instantia de leone, quia virtus ejus "activa conversiva in membrum leonis non est infecta." Scotus, lib. ii. distinct. 32. "Extenuant peccatum originis Scholastici doctores, "non satis intelligentes definitionem peccati originalis, "quam acceperunt a patribus. De fomite disputant, 66 quod sit qualitas corporis, et, ut suo more sint inepti, "quærunt utrum qualitas illa contagione pomi, an ex "afflatu serpentis contracta sit; utrum augeatur medica"mentis." Apolog. Confess. apud Coelest. de Peccato Originali, p. 2. In the same chapter Melancthon thus alludes to other opinions upon this subject: "Quidam "enim disputant peccatum originis non esse aliquod in "natura hominis vitium seu corruptionem, sed tantum "servitutem, seu conditionem mortalitatis, quam propa 66 gati ex Adam sustineant, sine aliquo proprio vitio "propter alienam culpam. Præterea addunt neminem "damnari morte æterna propter peccatum originis. "Sicut ex ancilla servi nascuntur, et hanc conditionem "sine naturæ vitiis, sed propter calamitatem matris, "sustinent." Page 61, note (4). Scholastici disputant quod justitia originalis non fuerit connaturalis, sed, ceu ornatus quidam, additus homini tanquam donum. Ut si quis formosæ puellæ coronam imponat. Corona certe non est pars naturæ virginis; sed quiddam separatum a natura, quod ab extra accidit, et sine violatione naturæ potest iterum adimi. Quare disputant de homine et dæmonibus, quod etsi originalem justitiam amiserint, tamen naturalia pura manserint, sicut initio condita sunt. Sed hæc sententia, quia peccatum originis extenuat, ceu venenum, fugienda est. Quin hoc statuamus justitiam non fuisse quoddam donum, quod ab extra accederet, separatum a natura hominis; sed fuisse vere naturalem, ita ut natura Adæ esset diligere Deum, credere Deo, agnoscere Deum, &c. Lutheri Opera, vol. vi. p. 38. Et notandum, quod ista carentia justitiæ, quæ est in propagato, est peccatum originale. Nicolaus de Orbellis, Compendium Doctoris Subtil. dicta complectens, lib. ii. distinct. 30 and 31. Page 61, note (5). Upon the point of imputation Lombard thus expresses himself; "Quærit forte, utrum originale pec"catum ex voluntate sit? Respondeo, prorsus et origi"nale peccatum ex voluntate esse, quia hoc ex voluntate "primi hominis seminatum est, ut in illo esset, et in om66 nes transiret." Libri Sentent. lib. ii. distinct. 30. The same doctrine was supported by all the Scholastics, in their various Comments upon this passage. "Omnes "doctores et sancti catholici tenent et docent tam "verbo quam scripto, quod peccatum originale in par"vulis non est voluntarium voluntate, vel actu volun"tatis personalis ipsius parvuli, sed solum a voluntate primi hominis." Durand. a Sanct. Porcian. in lib. ii. 66 dis. 30. quæst. 2. "Quantum etiam ad secundam par"tem, scilicet, quod quilibet est debitor hujus justitiæ, probatur, quia justitia originalis data est Adæ, non in "quantum erat singularis persona, sed in quantum erant "in eo omnia individua naturæ humanæ virtualiter; et "sic accepit justitiam pro se, et pro tota sua posteritate.... "Ad secundum sicut dictum est, peccatum originale "est carentia justitiæ originalis cum debito habendi "eam; cum ergo quæritur, per quam viam peccatum "intrat, dico, quod debitum oritur ex datione justitiæ "Adæ pro se et posteris..... Ad quartum dico, quod "filius non portabit iniquitatem patris, loquendo de peccato, quo pater peccat, ut singularis persona. A"dam autem peccavit, ut principium totius generis hu66 mani, cum accepisset justitiam pro se et sua posteritate.” Nicolaus de Orbellis, lib. ii. distinct. 30 et 31. See also the same more at large in Aquinas, Summa Theologiæ, Prima Secund. quæst. 81. art. 1. 66 With respect to the punishment due to imputed guilt, it was supposed to consist merely in a deprivation of the beatific vision. See Scotus, lib. ii. Sentent. distinct. 33. Original sin therefore, upon this system, was held to be nothing more than such a participation in the guilt of Adam, as to bereave us, not of the natural gifts of the first creation, but only of its superadded graces; as to incapacitate us from acquiring everlasting happiness, yet not expose us to everlasting misery. But the peculiarity of the doctrine cannot be better explained than in the words of Luther: "Dis"sentiunt tamen a Pelagianis, quod sine Christo non "posse bene vivi meritorie concedunt: et ita Christus. 66 non est mortuus propter peccatum, sed propter non me"ritum. Non fuisset necesse eum mori, ut inferni pœnas solveret, sed tantum, ut mereri cœlum contin"geret. Nam finge parvulum adolescere sine peccato, "(id enim, etsi difficile, tamen asserunt possibile,) huic "non est necessarius Christus redemptor de potestate Dia"boli, sed adjutor duntaxat ad cœlum, quia, si is morere"tur, nec ad infernum nec cœlum veniret. "Qua theologia mihi videntur asserere neminem "nasci filium iræ et filium Diaboli, nisi filium iræ Dia |