As humanas proporciónsEditorial Galaxia, 2004 - 148 páginas Premio Torrente Ballester, 2003 Premio da Crítica Española, 2004 Gañador do Premio Torrente Ballester 2003, Xesús Constela Doce propón un achegamento narrativo, desde a imaxinación creadora dun eficaz fabulador, ás distintas facianas da vida de homes e mulleres. En verbas do crítico Xosé Antonio Ponte Far, este libro de relatos é «unha proposta arriscada, moderna, resolta atinadamente e con raíces na narrativa de sempre». Con este libro de relatos descóbrese un autor inédito ata o momento. O libro nace do vencello farturento entre literatura e imaxinación creadora. Nel xorde un novo territorio narrativo para a literatura galega, cunha linguaxe diferente, arriscada e efectiva, que engaiola e convence co poder dun gran fabulador. Xesús Constela Doce descobre unha dimensión nova do mundo cotián. O seu xeito de narrar ancórase na realidade inmediata para, con inusitada imaxinación, desvelar novas perspectivas narrativas en ámbitos moi variados da vida humana. As humanas proporcións configuran unha proposta literaria que ha sorprender o lector ou lectora pola súa facilidade para desmontar as convencións e tópicos mediante un estilo directo e orixinal. |
Términos y frases comunes
acababa alguén alí amor Andoriña Arnolfini auga avó avoa baixo banco bandullo beira brazos calor cama camiño cara case Celia chan chegar cidade coas cociña colleu comezou corpo cousas cuarto cunha deixar dende día diante días dicir dixo durmir entrou escoites a Giovanna espello estaba están estás estatua estrelas Eyck facer favor Feliz fiestra fondo fraga frío fungo había home Iria Jean-Pierre lembranzas Lily Mamadú mans mañá medo mente mentres mesa moito momento mozo muller nada naquela nena nenos ninguén ningunha noite novo nunha ollos operación non válida ordenador palabras pasar peito pensar pensou pequena pernas pés podía podo polas porta praia Príncipe quen quero raia rapidamente Sangare Sei quen teño terra testa tiña Tiñádelo todas unhas Vaia vaneyck veces vella vento Veña verde vostede xeada