In obitum * Procancellarii medici.
Arere fati difcite legibus,
Manufque Parcæ jam date fupplices, Qui pendulum telluris orbem
Iäpeti colitis nepotes.
Vos fi relicto mors vaga Tænaro Semel vocârit flebilis, heu moræ Tentantur incafsùm dolique;
Per tenebras Stygis ire certum eft.
Si deftinatam pellere dextera Mortem valeret, non ferus Hercules
Neffi venenatus cruore
mathiâ jacuiffet Oetâ.
Nec fraude turpi Palladis invidæ Vidiffet occifum Ilion Hectora, aut
Quem larva Pelidis peremit
Enfe Locro, Jove lacrymante.
* Dr. John Goflyn, Master of Caius college, and the King's Profeffor of phyfic, who died when he was a fecond time Vice-Chancellor in October 1626.
Si trifte fatum verba Hecatëia
Fugare poffint, Telegoni parens Vixiffet infamis, potentique Ægiali foror ufa virgâ.
Numenque trinum fallere fi queant Artes medentûm, ignotaque gramina, Non gnarus herbarum Machaon Eurypyli cecidiffet hastâ.
Læfiffet & nec te Philyreie Sagitta echidnæ perlita fanguine, Nec tela te fulmenque avitum Cafe puer genitricis alvo.
Tuque O alumno major Apolline, Gentis togatæ cui regimen datum, Frondofa quem nunc Cirrha luget,
Et mediis Helicon in undis, Jam præfuiffes Palladio gregi Lætus, fuperftes, nec fine gloria, Nec puppe luftraffes Charontis
Horribiles barathri receffus. At fila rupit Persephone tua Irata, cum te viderit artibus
Succoque pollenti tot atris
Faucibus eripuiffe mortis.
Colende Præfes, membra precor tua Molli quiefcant cefpite, & ex tuo
Crefcant rofæ, calthæque busto, Purpureoque hyacinthus ore.
Sit mite de te judicium Æaci, Subrideatque Ætnæa Proferpina, Interque felices perennis
In quintum Novembris, Anno
AM pius extremâ veniens Iäcobus ab arcto Teucrigenas populos, latéque patentia regna Albionum tenuit, jamque inviolabile fœdus Sceptra Caledoniis conjunxerat Anglica Scotis: Pacificufque novo felix divefque fedebat In folio, occultique doli fecurus & hoftis: Cum ferus ignifluo regnans Acheronte tyrannus, Eumenidum pater, æthereo vagus exul Olympo, Forte per immenfum terrarum erraverat orbem, Dinumerans fceleris focios, vernafque fideles, Participes regni poft funera moefta futuros ; Hic tempeftates medio ciet aëre diras, Illic unanimes odium ftruit inter amicos, Armat & invictas in mutua vifcera gentes; Regnaque olivifera vertit florentia pace, Et quofcunque videt puræ virtutis amantes, Hos cupit adjicere imperio, fraudumque magifter Tentat inacceffum fceleri corrumpere pectus, Infidiafque locat tacitas, caffefque latentes Tendit, ut incautos rapiat, feu Cafpia tigris Infequitur trepidam deferta per avia prædam Nocte fub illuni, & fomno nictantibus aftris. Talibus infeftat populos Summanus & urbes Cinctus cœruleæ fumanti turbine flammæ.
Jamque fluentifonis albentia rupibus arva Apparent, & terra Deo dilecta marino, Cui nomen dederat quondam Neptunia proles, Amphitryoniaden qui non dubitavit atrocem Æquore tranato furiali poscere bello, Ante expugnatæ crudelia fæcula Trojæ.
At fimul hanc opibufque & feftâ pace beatam Afpicit, & pingues donis Cerealibus agros, Quodque magis doluit, venerantem numina veri Sancta Dei populum, tandem fufpiria rupit Tartareos ignes & luridum olentia fulphur ; Qualia Trinacria trux ab Jove claufus in Ætna Efflat tabifico monftrofus ab ore Tiphoeus. Ignefcunt oculi, ftridetque adamantinus ordo Dentis, ut armorum fragor, ictaque cufpide cufpis Atque pererrato folum hoc lacrymabile mundo Inveni, dixit, gens hæc mihi fola rebellis, Contemtrixque jugi, noftraque potentior arte. Illa tamen, mea fi quicquam tentamina possunt, Non feret hoc impune diu, non ibit inulta. Hactenus; & piceis liquido natat aëre pennis; Quà volat, adverfi præcurfant agmine venti, Denfantur nubes, & crebra tonitrua fulgent.
Jamque pruinofas velox fuperaverat Alpes, Et tenet Aufoniæ fines, à parte finiftra Nimbifer Appenninus erat, prifcique Sabini, Dextra veneficiis infamis Hetruria, nec non Te furtiva Tibris Thetidi videt ofcula dantem; Hinc Mavortigenæ confiftit in arce Quirini. Reddiderant dubiam jam fera crepufcula lucem,
Cum circumgreditur totam Tricoronifer urbem, Panificofque Deos portat, fcapulifque virorum Evehitur, præeunt fubmiffo poplite reges, Et mendicantum feries longiffima fratrum; Cereaque in manibus geftant funalia cæci, Cimmeriis nati in tenebris, vitamque trahentes. Templa dein multis fubeunt lucentia tædis (Vefper erat facer ifte Petro) fremitufque canentum Sæpe tholos implet vacuos, & inane locorum. Qualiter exululat Bromius, Bromiique caterva, Orgia cantantes in Echionio Aracyntho, Dum tremit attonitus vitreis Afopus in undis, Et procul ipfe cavâ responsat rupe Citharon.
His igitur tandem folenni more peractis, Nox fenis amplexus Erebi taciturna reliquit, Præcipitefque impellit equos ftimulante flagello,
Captum oculis Typhlonta, Melanchætemque ferocem, Atque Acherontæo prognatam patre Siopen
Torpidam, & hirfutis horrentem Phrica capillis. Interea regum domitor, Phlegetontius hæres Ingreditur thalamos (neque enim fecretus adulter Producit fteriles molli fine pellice noctes) At vix compofitos fomnus claudebat ocellos, Cum niger umbrarum dominus, rectorque filentum, Prædatorque hominum falsâ sub imagine tectus Aftitit, affumptis micuerunt tempora canis, Barba finus promiffa tegit, cineracea longo Syrmate verrit humum veftis, pendetque cucullus Vertice de rafo, & ne quicquam defit ad artes, Cannabeo lumbos conftrixit fune falaces,
« AnteriorContinuar » |