Imágenes de página
PDF
ePub

Et tua fumabunt noftris altaria donis,

Solus & in fuperis tu mihi fummus eris, Deme meos tandem, verùm nec deme furores,

Nefcio cur, mifer eft fuaviter omnis amans : 100 Tu modo da facilis, pofthæc mea fiqua futura est, Cufpis amaturos figat ut una duos.

HÆC ego mente olim lævâ, ftudioque fupino
Nequitiæ pofui vana trophæa meæ.
Scilicet abreptum fic me malus impulit error,
Indocilifque ætas prava magistra fuit.
Donec Socraticos umbrofa Academia rivos
Præbuit, admiffum dedocuitque jugum.
Protinus extinctis ex illo tempore flammis,

Cincta rigent multo pectora noftra gelu.
Unde fuis frigus metuit puer ipfe fagittis,
Et Diomedeam vim timet ipfa Venus.

CUM

In Proditionem Bombardicam.

105

110

UM fimul in regem nuper fatrapafque Britannos
Aufus es infandum perfide Fauxe nefas,

Falloran & mitis voluifti ex parte videri,

Et penfare malâ cum pietate fcelus ?
Scilicet hos alti miffurus ad atria cœli,
Sulphureo curru flammivolifque rotis.
Qualiter ille feris
caput inviolabile Parcis
Liquit lördanios turbine raptus agros.

5

In

In eandem.

Iccine tentafti cœlo donâffe Iacobum

[ocr errors]

Quæ feptemgemino Bellua monte lates?

Ni meliora tuum poterit dare munera numen,
Parce precor donis infidiofa tuis.

Ille quidem fine te confortia ferus adivit
Aftra, nec inferni pulveris ufus ope.
Sic potiùs fœdos in cœlum pelle cucullos,
Et quot habet brutos Roma profana Deos,
Namque hac aut aliâ nifi quemque adjuveris arte,
Crede mihi cœli vix bene fcandet iter,

In eandem.

Purgatorem animæ derifit Täcobus ignem,

Et fine quo fuperûm non adeunda domus.
Frenduit hoc trinâ monftrum Latiale coronâ,

Movit & horrificum cornua dena minax.
Et nec inultus ait temnes mea facra Britanne,
Supplicium fpreta relligione dabis.
Et fi ftelligeras unquam penetraveris arces,
Non nifi per flammas trifte patebit iter.
O quàm funefto cecinisti proxima vero,
Verbaque ponderibus vix caritura fuis!
Nam prope Tartareó fublime rotatus ab igni
Ibat ad æthereas umbra perusta plagas.

[ocr errors][merged small][merged small][ocr errors]

In eandem.

Q

In eandem.

UEM modò Roma fuis devoverat impia diris,
Et Styge damnârat Tænarioque finu,

Hunc vice mutatâ jam tollere geftit ad aftra,
Et cupit ad fuperos evehere ufque Deos.

In inventorem bombardæ.

Apetionidem laudavit cæca vetuftas,

Qui tulit ætheream folis ab axe facem;
At mihi major erit, qui lurida creditur arına,
Et trifidum fulmen furripuiffe Jovi.

Ad Leonoram Romæ canentem.

Angelus unicuique fuus (fic credite gentes)

Obtigit æthereis ales ab ordinibus.

Quid mirum? Leonora tibi fi gloria major,
Nam tua præfentem vox fonat ipfa Deum.

Aut Deus, aut vacui certè mens tertia cœli
Per tua fecretò guttura ferpit agens;
Serpit agens, facilifque docet mortalia corda
Senfim immortali affuefcere poffe fono.

Quòd fi cuncta quidem Deus eft, per cunctaque fufus,
In te unâ loquitur, cætera mutus habet.

10

5

Ad

A

Ad eandem.

Ltera Torquantum cepit Leonora poetam,
Cujus ab infano ceffit amore furens.

Ah mifer ille tuo quantò feliciùs ævo
Perditus, & propter te Leonora foret!
Et te Pieriâ fenfiffet voce canentem
Aurea maternæ fila movere lyræ,
Quamvis Dircæo torfiffet lumina Pentheo
Sævior, aut totus defipuiffet iners,
Tu tamen errantes cæcâ vertigine fenfus
Voce eadem poteras compofuiffe tuâ;
Et poteras ægro fpirans fub corde quietem
Flexanimo cantu reftituiffe fibi.

[ocr errors]

C

Ad eandem.

Redula quid liquidam Sirena Neapoli jactas,
Claraque Parthenopes fana Achelöiados,

Littoreamque tuâ defunctam Naiada ripâ
Corpora Chalcidico facra dediffe rogo

Illa quidem vivitque, & amœnâ Tibridis undâ
Mutavit rauci murmura Paufilipi.

Illic Romulidûm ftudiis ornata fecundis,
Atque homines cantu detinet atque Deos.

[ocr errors]

VOL. IIL

• Apologus

R

* Apologus de Ruftico & Hero.

Ufticus ex malo fapidiffima poma quotannis
Legit, & urbano lecta dedit Domino :
Hinc incredibili fructûs dulcedine captus
Malum ipfam in proprias tranftulit areolas.
Hactenus illa ferax, fed longo debilis ævo,
Mota folo affueto, protenùs aret iners.
Quod tandem ut patuit Domino, spe lufus inani,
Damnavit celeres in fua damna manus.
Atque ait, heu quantò fatius fuit illa Coloni
(Parva licet) grato dona tuliffe animo!

Poffem ego avaritiam frænare, gulamque voracem:
Nunc periere mihi & fœtus & ipfe parens.

ELEGIARUM FINIS.

*Added in the Edit. 1673.

5

10

SY L

« AnteriorContinuar »