Cydoniusque mihi cedit venator, & ille

Inscius uxori qui necis author erat.
Eft etiam nobis ingens quoque victus Orion,

Herculeæque manus, Herculeusque comes. 40
Jupiter ipfe licet sua fulmina torqueat in me,

Hærebunt lateri spicula noftra Jovis.
Cætera quæ dubitas meliùs mea tela docebunt,

Et tua non leviter corda petenda mihi.
Nec te ftulte tuæ poterunt defendere Mufæ, 45

Nec tibi Phæbæus porriget anguis opem.
Dixit, & aurato quatiens mucrone fagittam,

Evolat in tepidos Cypridos ille finus. At mihi risuro tonuit ferus ore minaci, · Et mihi de puero non metus ullus erat.

go Et modò quà noftri spatiantur in urbe Quirites,

Et modò villarum proxima rura placent.
Turba frequens, facièque fimillima turba dearum

Splendida per medias itque reditque vias.
Auctaque luce dies gemino fulgore coruscat,

$5 Fallor? an & radios hinc quoque Phæbus habet. Hæc ego non fugi spectacula grata severus,

Impetus & quò me fert juvenilis, agor. Lumina luminibus malè providus obvia misi, Neve oculos potui continuisse mcos.

60 Unam fortè aliis fupereminuifle notabam,

Principium nostri lux erat illa mali.
Sic Venus optaret mortalibus ipsa videri,

Sic regina Deûm confpicienda fuit.
Hanc memor objecit nobis malus ille Cupido,
Solus & hos nobis texuit antè dolos,

Nec

1

65

80

Nec procul ipfe vafer latuit, multæque fagittæ,

Et facis à tergo grande pependit onus.
Nec mora, nunc ciliis hæsit, nunc virginis ori,
Infilit hinc labiis, insidet inde genis :

20 Et quafcunque agilis partes jaculator oberrat,

Hei mihi, mille locis pectus inerme ferit.
Protinus insoliti subierunt corda furores,

Uror amans intùs flammaque totus eram.
'Interea misero quæ jam mihi fola placebat, 75

Ablata est oculis non reditura meis.
Alt ego progredior tacitè querebundus, & excors,

Et dubius volui sæpe referre pedem.
Findor, & hæc remanet, sequitur pars altera votum,

Raptaque tam subito gaudia flere juvat.
Sic dolet amiffum proles Junonia cælum,

Inter Lemniacos præcipitata focos.
Talis & abreptum solem respexit, ad Orcum

Vectus ab attonitis Amphiaräus equis.
Quid faciam infelix, & luctu victus ? amores

Nec licet inceptos ponere, neve sequi.
O utinam spectare femel mihi detur amatos

Vultus, & coràm tristia verba loqui;
Forsitan & duro non eft adamante creata,
Forte nec ad noftras surdeat illa preces.

90 Crede mihi nullus fic infeliciter arsit,

Ponar in exemplo primus & unus ego.
Parce
precor

teneri cum fis Deus ales amoris,
Pugnent officio nec tua facta tuo.
Jam tuus O certè eft mihi formidabilis arcus,

95 Nate deâ, jaculis nec minus igne potens :

85

Et Et tua fumabunt noftris altaria donis,

Solus & in superis tu mihi fummus eris.
Deme meos tandem, verùm nec deme furores,

Nescio cur, miser est suaviter omnis amans :
Tu modo da facilis, pofthæc mea siqua futura est,

Cuspis amaturos figat ut una duos.

HÆC ego mente olim lævâ, studioque fupino

Nequitiæ pofui vana trophæa meæ.
Scilicet abreptum siç me malus impulit error,

Indocilifque ætas prava magiftra fuit.
Donec Socraticos umbrosa Academia rivos

Præbuit, admiffum dedocuitque jugum. Protinus extinctis ex illo tempore flammis,

Cincta rigent multo pectora noftra gelu. Unde fuis frigus metuit puer ipse sagittis,

Et Diomedeam vim timet ipfa Venus,

IIO

1

In Proditionem Bombardicam.

C Mlimal in regem nuper fatrapasque Britannos

UM

Ausus es infandum perfide Fauxe nefas, Fallor ? an & mitis voluisti ex parte videri,

Et pensare malâ cum pietate fcelus ? Scilicet hos alti miffurus ad atria cæli,

Sulphureo curru Hammivolisque rotis, Qualiter ille feris caput inviolabile Parcis

Liquit lördanios turbine raptus agros.

5

In eandem.

5

Iccine tentafti cælo donâffe läcobum

Quæ septemgemino Bellua monte lates ?
Ni meliora tuum poterit dare munera numen,

Parce precor donis insidiosa tuis.
Ille quidem fine te consortia ferus adivit

Astra, nec inferni pulveris usus ope.
Sic potiùs fædos in cælum pelle cucullos,

Et quot habet brutos Roma profana Deos,
Namque hac aut aliâ nisi quemque adjuveris arte,

Crede mihi cæli vix bene scandet iter.

In eandem.

5

Urgatorem animæ derisit Täcobus ignem,

Et fine quo superùm non adeunda domus.
Frenduit hoc trinâ monstrum Latiale coronâ,

Movit & horrificum cornua dena minax.
Et nec inultus àit temnes mea facra Britanne,

Supplicium fpreta relligione dabis.
Et fi ftelligeras unquam penetraveris arces,

Non nisi per flammas triste patebit iter.
O quàm funesto cecinisti proxima vero,

Verbaque ponderibus vix caritura suis !
Nam
prope

Tartareó sublime rotatus ab igni
Ibat ad æthereas umbra perusta plagas.

In eandem.

UEM modò Roma suis devoverat impia diris,

Hunc vice mutatâ jam tollere gestit ad aftra,

Et cupit ad fuperos evehere usque Deos.

In inventorem bombardæ.

I Apetionidem laudavit cæca vetuftas,

Qui tulit ætheream solis ab axe facem ;
At mihi major erit, qui lurida creditur arına,

Et trifidum fulmen surripuiffe Jovi.

Ad Leonoram Romæ canentem.

A Ngelus unicuique fuus (fic credite gentes)

. Quid mirum ? Leonora tibi fi gloria major,

Nam tua præsentem vox sonat ipfa Deum. Aut Deus, aut vacui certè mens tertia cæli

Per tua secretò guttura serpit agens ; Serpit agens, facilisque docet mortalia corda

Sensim immortali afsuescere posse sono. Quòd fi cuneta quidem Deus eft, per cunctaque fusus,

In te unâ loquitur, cætera mutus habet.

5

10

Ad