Imágenes de página
PDF
ePub

JOANNI MILTONI

LONDINENSI,

Juveni patria, virtutibus eximio,

VIRO qui multa peregrinatione, ftudia cuncta orbis terrarum loca perfpexit, ut novus Ulyffes, omnia ubique ab omnibus apprehenderet:

Polyglotto, in cujus ore linguæ jam deperditæ fic revivifcunt, ut idiomata omnia fint in ejus laudibus infacunda; Et jure ea percallet, ut admirationes et plaufus populorum ab propria fapientia excitatos intelligat :

Illi, cujus animi dotes corporifque fenfus ad admirationem commovent, et per ipfam motum cuique auferunt; cujus opera ad plaufus hortantur, fed venuftate vocem laudatoribus adimunt.

*

Cai in memoria totus orbis; in intellectu fapientia; in voluntate ardor gloriæ; in ore eloquentia; harmonicos cœleftium fphærarum fonitus astronomia duce audienti; characteres mirabilium naturæ per quos

* vaftitate. Edit. 1645.

Dei magnitudo defcribitur magiftra philofophia legenti antiquitatum latebras, vetuftatis excidia, eruditionis ambages, comite affidua autorum lectione,

Exquirenti, reftauranti, percurrenti.

At cur nitor in arduum?

Illi in cujus virtutibus evulgandis ora Famæ non fufficiant, nec hominum ftupor in laudandis fatis eft, reverentiæ et amoris ergo hoc ejus meritis debitum admirationis tributum offert Carolus Datus Patricius Florentinus,

Tanto homini fervus, tantæ virtutis amator.

ELE

ELEGIARUM

LIBER PRIMUS.

Elegia prima ad CAROLUM DEODATUM.

TA

ANDEM, chare, tuæ mihi pervenere tabellæ,
Pertulit & voces nuncia charta tuas;

Pertulit occiduâ Devæ Ceftrenfis ab orâ
Vergivium prono quà petit amne falum.
Multùm crede juvat terras aluiffe remotas
Pectus amans noftri, tamque fidele caput,
Quòdque mihi lepidum tellus longinqua fodalem
Debet, at unde brevi reddere jussa velit.
Me tenet urbs refluâ quam Thamesis alluit undâ,
Meque nec invitum patria dulcis habet.
Jam nec arundiferum mihi cura revisere Camum,
Nec dudum vetiti me laris angit amor.

Nuda nec arva placent, umbrafque negantia molles,
Quàm male Phœbicolis convenit ille locus!
Nec duri libet ufque minas perferre magistri
Cæteraque ingenio non fubeunda meo.

Si fit hoc exilium patrios adiiffe penates,
Et vacuum curis otia grata fequi,

5

10

[ocr errors]

Non ego vel profugi nomen, fortemve recufo,
Lætus & exilii conditione fruor.

O utinam vates nunquam graviora tuliffet
Ille Tomitano flebilis exul agro !

20

Non tunc Ionio quicquam ceffiffet Homero,
Neve foret victo laus tibi prima Maro,
Tempora nam licet hic placidis dare libera Mufis, zs
Et totum rapiunt me mea vita libri.
Excipit hinc feffum finuofi pompa theatri,

Et vocat ad plaufus garrula scena fuos.
Seu catus auditur fenior, feu prodigus hæres,
Seu proeus, aut pofitâ caffide miles adeft,
Sive decennali foecundus lite patronus
Detonat inculto barbara verba foro;
Sæpe vafer gnato fuccurrit fervus amanti,
Et nafum rigidi fallit ubique patris;

30

Sæpe novos illic virgo mirata calores

35

Quid fit amor nefcit, dum quoque nescit, amat.

Sive cruentatum furiofa Tragoedia fceptrum

Quaffat, & effufis crinibus ora rotat,

Et dolet, & fpecto, juvat & fpectaffe dolendo,
Interdum & lacrymis dulcis amator inest :

Seu puer infelix indelibata reliquit

Gaudia, & abrupto flendus amore cadit,

Seu ferus è tenebris iterat Styga criminis ultor
Confcia funereo pectora torre movens,

Seu moret Pelopeia domus, feu nobilis Ili,
Aut luit inceftos aula Creontis avos.

Sed neque fub tecto femper nec in urbe latemus,

Irrita nec nobis tempora veris eunt.

Nos quoque
Atque fuburbani nobilis umbra loci.

lucus habet vicinâ confitus ulmo,

Sæpius hic blandas fpirantia fidera flammas
Virgineos videas præteriiffe choros.

[ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small]

Ah quoties dignæ ftupui miracula formæ
Qua poffit fenium vel reparare Jovis !
Ah quoties vidi fuperantia lumina gemmas,
Atque faces quotquot volvit uterque polus ;
Collaque bis vivi Pelopis quæ brachia vincant,
Quæque fluit puro nectare tincta via,

Et decus eximium frontis, tremulofque capillos,
Aurea quæ fallax retia tendit Amor;
Pellacesque genas, ad quos hyacinthina fordet
Purpura, & ipfe tui floris, Adoni, rubor!
Cedite laudatæ toties Heroïdes olim,

Et quæcunque vagum cepit amica Jovem.
Cedite Achæmeniæ turritâ fronte puellæ,

Et quot Sufa colunt, Memnoniamque Ninon. Vos etiam Danae fafces fubmittite Nymphæ, Et vos Iliacæ, Romuleæque nurus.

[ocr errors][merged small][merged small]

Nec Pompeianas Tarpeïa Mufa columnas
Jactet, & Aufoniis plena theatra ftolis.

79

Gloria Virginibus debetur prima Britannis,
Extera fat tibi fit foemina poffe fequi.
Tuque urbs Dardaniis Londinum ftructa colonis
Turrigerum latè confpicienda caput,

Tu nimium felix intra tua moenia claudis
Quicquid formofi pendulus orbis habet.
Non tibi tot coelo fcintillant aftra fereno
Endymioneæ turba miniftra deæ,
Quot tibi confpicue formáque auróque puellæ
Per medias radiant turba videnda vias.
Creditur huc geminis veniffe invecta columbis
Alma pharetrigero milite cincta Venus,

75

૧૦

« AnteriorContinuar »