Pande novo, vatique facros accende furores. Olim planitiem (quam nunc fœcunda colorum Infignit pictura) inhonefto et fimplice cultu Veftiit albedo, fed ne rima ulla priorem Agrofcat faciem, mox fundamenta futurae Subftravit pictor tabulae, humoremque fequacem. Per muros traxit; velamine moenia craffo Squallent obducta, et rudioribus illita fucis. Utque (palo nondum ftellis fulgentibus apto) Ne fpatio moles immenfa dehifcat inani, Per cava cœlorum, et convexa patentia late Hinc atque hinc interfufus fluitaverat aether; Mox radiante novum torrebat lumine mundum Titan, et pallens alienos mitius ignes
Cynthia vibrabat; crebris nunc confitus aftris. Scintillare polus, nunc fulgor Lacteus omne Diffluere in cœlum, longoque albefcere tractu.
Sic, operis poftquam lufit primordia pictor, Dum fordet paries, nullumque fatetur Apellem, Cautius exercet calamos, atque arte tenacem Confundit vifcum, fuccofque attemperat, omnes. Inducit tandem formas; apparet ubique Muta cohors, et picturarum vulgus inane. Aligeris muri vacat ora fuprema miniftris, Sparlaque per totam cœleftis turba tabellam Raucos infpirat lituos, buccafque tumentes Inflat, et attonitum replet clangoribus orbem. Defunctis fonus auditur, tabulamque per imam Picta gravefcit humus, terris emergit apertis Progenies rediviva, et plurima furgit imago.
![[blocks in formation]](https://books.google.es/books/content?id=nCIPAAAAIAAJ&hl=es&output=html_text&pg=PA87&img=1&zoom=3&q=editions:OCLC1247607369&cds=1&sig=ACfU3U2RXYC9t1nML4aEu6NaNzZzY7ExnA&edge=0&edge=stretch&ci=409,1394,462,39)
Sic, dum fœcundis Cadmus dat femina fulcis, Terra tumet prægnans, ánimataque gleba laborat, Luxuriatur ager fegete fpirante, calefcit
Omne folum, crefcitque virorum prodiga messis. Jam pulvis varias terrae dispersa per oras, Sive inter venas teneri concreta metalli, Senfim diriguit, feu fefe immifcuit herbis, Explicita eft; molem rurfus coalefcit in unam Divifum funus, fparfos prior alligat artus Junctura, aptanturque iterum coëuntia membra. Hic nondum fpecie perfecta refurgit imago, Vultum truncata, atque inhonefto vulnere nares Manca, et adhuc deeft informi de corpore multum. Paulatim in rigidum hic vita infinuata cadaver Motu ægro vix dum redivivos erigit artus. Inficit his horror vultus, et imagine tota Fufa per attonitam pallet formido figuram.'
Detrahe quin oculos fpectator, et, ora nitentem Si poterint perferre diem, medium infpice murum, Qua fedet orta Deo proles, Deus ipfe, fereno Lumine perfufus, radiifque infperfus acutis. Circum tranquillæ funduntur tempora flammæ, Regius ore vigor spirat, nitet ignis ocellis, Plurimaque effulget majeftas numine toto. Quantum diffimilis, quantum o! mutatus ab illo, Qui peccata luit cruciatus non fua, vitam Quando luctantem cunctata morte trahebat! Sed fruftra voluit defunctum Golgotha numen Condere, dum victa fatorum lege triumphans Nativum petiit cœlum, et fuper æthera vectus.
Defpexit lunam exiguam, folemque minorem. Jam latus effoffum, et palmas oftendit utrafque,. Vulnufque infixum pede, clavorumque recepta Signa, et tranfacti quondam veftigia ferri. Umbræ huc felices tendunt, numerofaque cœlos Turba petunt, atque immortalia dona capeffunt. Matres, et longae nunc reddita corpora vitæ Infantum, juvenes, pueri, innuptæque puellæ Stant circum, atque avidos jubar immortale bibentes Affigunt oculos in nuanine: laudibus æther Intonat, et laeto ridet cœlum omne triumpho. His amor impatiens conceptaque gaudia mentem Funditus exagitant, imoque in pectore fervent. Non æque exultat flagranti corde Sibylla, Hofpite cum tumet inclufo, et præcordia fentit Mota Dei ftimulis, nimioque calentia Phobo.
Quis tamen ille novus perftringit lumina fulgor ? Quam Mitra effigiem diftinxit pictor, honefto Surgentem è tumulo, alatoque fatellite fultam ? Agnofco faciem, vultu latet alter in illo
Wainfletus, fic ille oculos, fic ora ferebat : Eheu quando animi par invenietur imago! Quando alium fimilem virtus habitura!— Irati innocuas fecurus numinis iras
Afpicit, impavidofque in judice figit ocellus.
Quin age, et horrentem commixtis igne tenebris Jam videas fcenam; multo hic stagnantia fuco Moenia flagrantem liquefacto fulphure rivum Fingunt, et falfus tanta arte accenditur ignis,
Ut toti metuas tabulæ, ne flamma per omne Livida ferpat opus, tenuefque abfumpta recedat Pictura in cineres, propriis peritura favillis. Huc turba infelix agitur, turpifque videri Infrendet dentes, et rugis contrahit ora. Vindex à tergo implacabile fævit, et enfem Fulmineum vibrans acie flagrante fceleftos Jam Paradifeis iterum depellit ab oris. Heu! quid agat triftis? Quo fe cœleftibus iris Subtrahat? O! quantum vellet nunc æthere in alto Virtutem colere at tandem fufpiria ducit Nequicquam, et fero in lacrymas effunditur; obftant Sortes non revocandæ, et inexorabile numen. Quam varias aperit veneres pictura ! periti Quot calami legimus vestigia! quanta colorum Gratia fe profert! tales non difcolor Iris Oftendat, vario cum lumine floridus imber Rore nitet toto, et gutta fcintillat in omni. O fuci nitor, O pulchri durate colores! Nec, pictura, tuæ languefcat gloria formæ, Dum lucem videas, qualem exprimis ipfa,. fupremam..
![[ocr errors]](https://books.google.es/books/content?id=nCIPAAAAIAAJ&hl=es&output=html_text&pg=PA90&img=1&zoom=3&q=editions:OCLC1247607369&cds=1&sig=ACfU3U3zX3DuAswtV1tJqMecz7qyqWFsTA&edge=0&edge=stretch&ci=149,1193,108,62)
IC ubi graminea in latum fefe explicat æquor Planities, vacuoque ingens patet area campo,. Cum folem nondum fumantia prata fatentur Exortum, et tumidæ pendent in gramine guttæ, Improba falx noctis parva incrementa prioris
Defecat, exiguam radens a cefpite meffem : Tum motu affiduo faxum versatile terram Deprimit extantem, et furgentes atterit herbas. Lignea percurrunt vernantem turba palæstram Uncta, nitens oleo, formæ quibus effe rotunda Artificis ferrum dederat, facilifque moveri. Ne tamen offendant incauti errore globorum, Quæque fuis incifa notis ftat sphæra; fed unus Hanc vult, quæ infufo multum inclinata metallo Vertitur in gyros, et iniquo tramite currit ; Quin alii diverfa placet, quam parcius urget Plumbea vis, motuque finit procedere recto. Poftquam ideo in partes turbam diftinxerat æquas Confilium, aut fors; quifque fuis accingitur armis. Evolat orbiculus, qua curfum meta futurum Defignat; jactique legens veftigia, primam, Qui certamen init, fphæram demittit, at illa Leniter effufa, exiguum quod ducit in orbem,. Radit iter, donec fenfim primo impete fesso Subfiftat: fubito globus emicat alter et alter.
Mox ubi funduntur late agmina crebra minorem Sparfa per orbiculum, ftipantque frequentia metam,.. Atque negant faciles aditus; jam cautius exit, Et leviter fefe infinuat revolubile lignum. At fi forte globum, qui mifit, fpectat inertem Serpere, et impreffum fubito languefcere motum, Pone urget fphæræ veftigia, et anxius instat, Objurgatque moras, currentique imminet orbi. Atque ut fegnis honos dextræ fervetur, iniquam Incufat terram, ac furgentem in marmore nodum.
« AnteriorContinuar » |