Pectus, et ingenium vano se robore jactans.
Ingenium nifi materiem doctrina miniftrat,
Ceffat inops rerum, ut torpet, fi marmoris abfit
Copia, Phidiaci fæcunda potentia cœli.

Quicquid agam, quocunque ferar, conatibus obftat
Res angufta domi, et macræ penuria mentis.

Non rationis opes animus, nunc parta recenfens Confpicit aggeftas, et fe miratur in illis, Nec fibi de gaza præfens quod poftulat ufus Summus adeffe jubet celfa dominator ab arce; Non, operum ferie feriem dum computat ævi, Præteritis fruitur, lætos aut fumit honores Ipfe fui judex, actæ bene munera vitæ ; Sed fua regna videns, loca nocte filentia late. Horret, ubi vanæ fpecies, umbræque fugaces, Et rerum volitant raræ per inane figuræ.

Quid faciam? tenebrifne pigram damnare fenectam Reftat an accingar ftudiis gravioribus audax ? Aut, hoc fi nimium eft, tandem nova lexica poscam?

AD THOMAM LAURENCE,

MEDICUM DOCTISSIMUM,

Cum filium peregre agentem defiderio nimis trifti profequeretur.

F

ATERIS ergo, quod populus folet

Crepare væcors, nil fapientiam.

Prodeffe vitæ, literafque;

In dubiis dare terga rebus

Tu, queis laborat fors hominum, mala,
Nec vincis acer, nec pateris pius,

Te mille fuccorum potentem
Deftituit medicina mentis.

Per cæca noctis tædia turbidæ,

Pigræ per horas lucis inutiles,
Torpefque, languefcifque, curis
Solicitus nimis heu! paternis.
Tandem dolori plus fatis eft datum,
Exurge fortis, nunc animis opus,
Te, docta, Laurenti; ́vetuftas,
Te medici revocant labores.

Permitte fummo quicquid habes patri,
Permitte fidens, et muliebribus,

Amice, majorem querelis

Redde tuis, tibi redde, mentem.

IN THEATRO, March 8, 1771.

ERTII verfo quater orbe luftri,

TERTIL

Quid theatrales tibi, Crifpe, pompæ ?

Quam decet canos male litteratos

INSULA KENNETHI, INTER HEBRIDAÁS,

ARVA quidem regio, fed relligione priorum

P Clara Caledonias panditur inter aquas.

Voce ubi Cennethus populos domuiffe feroces
Dicitur, et vanos dedocuiffe deos.
Huc ego delatus placido per cærula curfu,
Scire locus volui quid daret ifte novi.
Illic Leniades humili regnabat in aula,
Leniades, magnis nobilitatus avis.
Una duas cepit cafa cum genitore puellas,
Quas Amor undarum crederet effe deas.
Nec tamen inculti gelidis latuere fub antris,
Accola Danubii qualia fævus habet,
Mollia non defunt vacuæ folatia vitæ

Sive libros pofcant otia, five lyram.
Fulferat illa dies, legis qua docta fupernæ
Spes hominum et curas gens procul effe jubet,
Ut precibus juftas avertat numinis iras

Et fummi accendat pectus amore boni.
Ponti inter ftrepitus non facri munera cultus
Ceffarunt, pietas hic quoque cura fuit.
Nil opus eft æris facra de turre fonantis
Admonitu, ipfa fuas nunciat hora vices.
Quid, quod facrifici verfavit fœmina libros?
Sint pro legitimis pura labella facris.

Quo vagor ulterius? quod ubique requiritur hic eft,
Hic fecura quies, hic et honeftus amor,

SKI A.

ONTI profundis claufa receffibus,

P Strepens procellis, rupibus obfita,

Quam grata defeffo virentem,

Skia, finum nebulofa pandis!

His, cura, credo, fedibus exulat;
His blanda certe pax habitat locis ;
Non ira, non moeror quietis
Infidias meditatur horis.

At non cavatâ rupe latescere,
Menti nec ægræ montibus aviis
Prodeft vagari, nec frementes

In fpecula numerare fluctus.
Humana virtus non fibi fufficit;
Datur nec æquum cuique aninum fibi
Parare poffe, utcunque jactet
Grandiloquus nimis alta Zeno.

Exæftuantis pectoris impetum
Rex fumme, folus tu regis, arbiter;
Mentifque, te tollente, fluctus ;
Te, refident, moderante fluctus.

Pervagor gentes hominum ferorum,
Vita ubi nullo decorata cultu

Squallet informis, tigurique fumis

Foda latefcit.

Inter erroris falebrosa longi,

Inter ignotæ, ftrepitus loquela,

Quot modis, mecum, quid agat, requiro,

Thralia dulcis?

Seu viri curas, pia nupta mulcet,
Seu fovet mater fobolem benigna,
Sive cum libris novitate pascit

Sedula mentem.

Sit memor noftri, fideique folvat

Fida mercedem, meritoque blandum
Thraliæ difcant refonare nomen

Littora Skie.

SPE S.

Apr. 16, 1783.

H

ORA fic peragit citata curfum;
Sic diem fequitur dies fugacem!
Spes novas nova lux parit, fecunda
Spondens omnia credulis homullis ;
Spes ludit ftolidas, metuque cæco
Lux angit, miferos ludens homullos.

VERSUS,