Imágenes de página
PDF
ePub

I hear the voice,

Ye dead arise,'

And lo! the graves obey;

And waking saints with joyful eyes
Salute the' expected day.

They leave the dust, and on the wing
Rise to the middle air,

In shining garments meet their King,
And low adore him there.

O may my humble spirit stand
Amongst them cloth'd in white!
The meanest place at his right hand
Is infinite delight.

How will our joy and wonder rise,

When our returning King

Shall bear us homeward through the skies
On love's triumphant wing!

AD DOMINUM NOSTRUM ET SERVATOREM JESUM

CHRISTUM.

ODA.

TE, grande numen, corporis incola,
Te, magna magni progenies patris,
Nomen verendum nostri Jesu

Vox, citharæ, calami sonabunt.

Aptentur auro grandisonæ fides,
Christi triumphos incipe barbite,

Fractosque terrores Averni,

Victum Erebum, domitamque mortem,

[blocks in formation]

Immensa vastos sæcula circulos

Volvêre, blando dum patris in sinû

Toto fruebatur Jehovah

Gaudia mille bibens Jesus;

Donec superno vidit ab æthere
Adam cadentem, tartaria hiantia,
Unâque mergendos ruinâ

Heu nimium miseros nepotes:

Vidit minaces vindicis angeli
Ignes et ensem, telaque sanguine
Tingenda nostro, dum rapinæ
Spe fremuere Erebæa monstra.

Commota sacras viscera protinus
Sensère flammas, Omnipotens furor
Ebullit, immensique amoris
Æthereum calet igne pectus.

'Non tota prorsus gens hominum dabit
Hosti triumphos: quid patris et labor
Dulcisque imago? num peribunt
Funditus? O prius astra cæcis.

"Mergantur undis, et redeat chaos : Aut ipse disperdam Satanæ dolos, Aut ipse disperdar, et isti

Sceptra dabo moderanda dextræ.

Testor paternum numen, et hoc caput Equale testor,' dixit; et ætheris

Inclinat ingens culmen, alto

Desiliitque ruens Olympo.

Mortale corpus impiger induit

Artusque nostros, heu tenues nimis

Nimisque viles! vindicique

Corda dedit fodienda ferro.

Vitamque morti; proh dolor! O graves
Tonandis iræ! O lex satis aspera!
Mercesque peccati severa
Adamici, vetitique fructus.

Non pœna lenis; quò ruis impotens ! Quò musa! largas fundere lachrymas, Bustique divini triumphos Sacrilego temerare fletu ?

Sepone questus, læta Deum cane
Majore chordà. Psalle sonoriùs
Ut ferreas mortis cavernas
Et rigidam penetravit aulam.

Sensêre numen regna fetalia,
Mugit barathrum, contremuit chaos,
Dirùm fremebat rex Gehennæ,
Perque suum tremebundus orcum.

Latè refugit. Nil agis impie,
Mergat vel imis te Phlegethon vadis,
Hoc findet undas fulmen,' inquit,
Et patrios jaculatus ignes.

Trajecit hostem. Nigra silentia
Umbræque flammas æthereas pavent
Dudum perosæ, ex quo corusco
Præcipites cecidere calo.

Immane rugit jam tonitru; fragor
Latè ruinam mandat: ab infimis
Lectæque designata genti

Tartara disjiciuntur antris.

Heîc strata passim vincula, et heîc jacent Unci cruenti, tormina mentium

Invisa; ploratuque vasto

Spicula mors sibi adempta plangit.

En, ut resurgit victor ab ultimo
Ditis profundo, curribus aureis
Astricta raptans monstra noctis
Perdomitumque Erebi tyrannum.

Quanta angelorum gaudia jubilant
Victor paternum dum repetit polum?
En qualis ardet, dum beati
Limina scandit ovans Olympi!

Io triumphe plectra seraphica,
Io triumphe grex hominum sonet,
Dum læta quaquaversus ambos
Astra repercutiunt triumphos.

TRANSLATION OF THE PRECEDING ODE.

BY DR. GIBBONS.

To our Lord and Saviour Jesus Christ,

AN ODE.

THEE, Jesus, in whose person join
The human nature and divine,
The' all-glorious Sire's all-glorious Son,
Ere worlds were form'd or time begun,
Thee will I praise; thy name ador'd
Shall consecrate the tuneful chord;
My tongue thy glories shall proclaim,
And my pen propagate thy fame.
Let strings of sounds divinely bold
Be fitted to the vocal gold,

And thou, my harp, awake and tell
The triumphs of Immanuel!
How, in the thunder of his might,
He put the' infernal hosts to flight,
In fetters bound their vanquish'd king,
Trampled on death, and crush'd his sting.
Ages immense through Heaven had roll'd
Their ample rounds of radiant gold,
While in the realms of endless day
He in the Father's bosom lay,
Of his unbounded love possess❜d,
With joys immeasurably bless'd,
Till from the empyreal heights he saw
Adam transgress his Maker's law,

« AnteriorContinuar »