MENANDRI ET
Precare quidlibet:omnia obtingent tibi,
Ager,domus, miniftri, & argenti fcyphi,
Pag. Gr.9. Teftes,amici,iudices:dones modo,
Ipfos habebis fic miniftrantes Deos.
Deum effe credas,& colas:ne inquirito:
Namque amplius tibi nil erit quam inquirere.
An verò fit nec ne,caueas edifcere,
Sed vt potens prafenfque numen obfecra.
At quis Deus fit,difcere haud vnquam velis.
Agis impiè,fi fcire eum qui haud vult aues.
Menander: de amicis.
Aurum indicari amat ignibus decus fuum:
At beneuolentia foci extat tempore:
Nam is tempore infelici amico quifauet,
Temporis amicus eft,amici non item.
Gratum vel abfenti beneficium dato,
Nam gratia in prafente leuior cernitur.
Quodcumque munus vel pufillum quamlibet, Ingens habetur cum beneuolo animo datur, Pag. Gr. 10. Largire iudicio probo itidemque accipe,
[Non abfque noxa daréque & accipere potes.] Tu destruis magnificum opus dicto indigo;
Dum venditas collata amico munera :
Sic re Imperator,fed loquela cafor es.
Abfinthio tetro Atticum mel inficis.
Menander, de improbitate.
Caue improbis omnino te committere,
Oppone at illis te,ne agas præpoftere.
Nam qui alteriquod damnum iniquè comparat,
Mali experitur exitum,patiens prior.
Negotio cum ceperis lucrum ex malo,
Habere te infortuny arram credito,
Si videris fceleratum in altum fubuchi,
Fortuna opibus gloriantem perperam,
Atque efferentem iam fupercilium altius,
Poenam autuma ipfum profecuturam cito,
Menander:de feruo.
Seruire feruili indoli ferue metue,
Si libero feruicris haud famulus eris.
Taurus iugi obliuifcitur, cum defidet.
Ingenuus omnis legi obedit vnice,
Seruus duobus,nempe legi atque domino,
Si ferue pranus fueris,inuenies malum;
Nefis cauendum prauius pœna tua.
Ne feruum heri in duram manum conieceris:
Seruus licet fit,præditus eadem eft cute.
Nam nemo feruus natus eft vfquam loci:
Fortuna fed feruire corpus impulit.
Menander.de vicinia.
Tufipropinquum tibi malum vicinum habes,
Prorfus malum pati eft neceffe,aut difcere:
At fi propinquus tibi bonus vicinus eft,
Viedoces illum bona,addifcis quoque.
Philiftio.
Quam cochlea optima indolis, Defpiter,
Que cum incidit vicinum in aliquem acerrimum,
Confert fe ad alium, tollit & fecum domum:
Sic pafcitur fecura,dum vitat malos.
Menander.de lege.
Seruata lex nil aliud eft quàm fanétio,
At fi minime feruetur eft lex carnifex,
Legem timens,tu lege non turbaberis.
Caue prius legem pati, quam difcere;
Quin antevertas metuere priufquam pati.
Quod te patieft opus,fugere ne cogites,
Nam fugere non fas,quod te oportet perpeti :
Fatale vtique vitare non mortalibus
Solum eft nefas,ipfis fed & cæleftibus.
Menander. de morte.
Quando teipfum noffe vis qualis fies, Cernas fepulchra quandocumque rus abis: Infunt ibi offa,puluis & pallens cinis Regum,Tyrannorum, eruditorum virum, Et ob genus magnáfque opes tumentium, Fag. Gr.13. Tum gloria, formáque grata corporum: Horum at nihil propulfat exitium necis. Mortalium genus patens Orcus manet. Hac intuens, fic temet ipfum nofcito.
Si quando quis noftrum peragrans rus petit,
Monumenta tranfiens,virorumque tumulos;
Hoc quifque apud fe dicit, Equidem tempore
Dabo vela ventis commodo, feram,exftruam.
Menander. de oratione.
Mororis eft medicus catus fermo viris,
Animi medelam namque folus hic habet.
Proinde veteres quique prudentiffimi,
Orationis remedium præftans vocant.
Philiftio.
Sermo vtilis dolentibus quibufque adeft:
Ut vlceri emplaftrum quod adhibetur catè,
Omnem arcet aftum:fic amici oratio,
Quando admouetur tempore intimis fibris,
Moerenti alacritatem adhibet,& cor fouet:
Nam fermo pectoris laborem fubleuat.
PHILIST. COMPAR.
Menander. de ratione & iudicio.
Ne lugeas,mi vir, dolore percitus,
Ob opes, inani,ob coniugem,atque liberos.
Fortuna tibi qua dederat,eadem hæc abftulit.
[Cùm fis homo,numquam indolentiam petas
ANumine:at roges det vt patientiam.
Quod fi doloris femper expers effe vis,
Aut te Deum effe opus fuerit, aut mortuum.]
Solare mala tua ex malis que alios premunt.
Philiftio.
Exceptus in quodam oppido à charo hofpite,
Si quando multis allocutionibus
Urbem fuam ceu maximam landauerit,
Nepatriam tu huic ciuitatem compares:
Collatio hoftes ex amicis efficit.
Qui non alit matrem arte iuuenis ex fua,
Infructuofus ramus cft radicitus.
Si Rifus haud rifum excitet tolerabilem,
Ipfius hac rifus mera cft derifio.
Si quando quod nefcis cupis perdifcere,
Silentium, que prima laus difcipuli,ama.
Cum cogas quid agere, nullus dixeris,
Taciturnitatis pœnitentia haud comes.
Arcana ne detexeris focio tuo:
Stultos amicos fuge colens prudentiam.
|