Imágenes de página
PDF
ePub

COWLEY'S EPITAPH ON HIMSELF.

FROM

TRANSLATED BY MR. ADDISON.

ROM life's fuperfluous cares enlarg'd,
His debt of human toil discharg'd,

Here Cowley lies! beneath this fhed,
To every worldly intereft dead;
With decent poverty content,
His hours of eafe not idly spent ;
To fortune's goods a foe profeft,

And hating wealth by all careft.

'Tis true he 's dead; for oh! how fmall A fpot of earth is now his all:

Oh! wish that earth may lightly lay,

And every care be far away;

Bring flowers; the fhort-liv'd rofes bring,

To life deceas'd, fit offering :
And fweets around the poet strow,
Whilft yet with life his ashes glow.

POEMATA.

POEMAT A.

INAUGURATIO REGIS GULIELMI".

Tityrus. HIC inter corylos, umbrofa cacumina,

denfas,

Nos cantare pares quoniam convenimus ambo,
Dicamus laudes heroum (ut, Mopfe, folemus)
Tempora tranfibunt fic læta canentibus, & nunc
Dic age, quos noftro celebrari carmine fumes.

Mopfus. Tityre, nunc reddantur eis pia munera laudum,

Otia qui dederint nobis placidamque quietem;
Scilicet illorum refonent encomia fylvæ,

Qui dignabantur regni fulcire ruinas.

T. Tanta haud conveniunt humili tenuique cicutæ ; Sed quoniam in magnis, dicunt, voluiffe fat effe; Ipfe tuas, Gulielme, canam laudefque Mariæ; Nam, quos junxit amor, nemo fejungere debet. M. Tunc mihi Phoebe fave, Mufæque favete canenti, Ne culpa ingenii illorum minuantur honores.

T. Aft ego nec Phoebum curo, Phoebive forores, Carmina namque mihi cedit nunc lemma canenti.

[merged small][ocr errors][merged small]

* These verses occafioned Mr. Addifon's being elected into Magdalen College.

M Sint licet illuftri proavorum ftemmate clari, Sunt magis ornati propriis virtutibus ambo...

T. Si Rex eft regit immanes qui pectoris æftus ; Tum quot Regna tenet Gulielmus quotque Maria! M. Inclytus hic Mavors, fapiens hæc altera Pallas, Vulnerat ille armis, forma fed vulnerat illa.

T. Quando vias Pelagi tentârunt, mole fuperbum Suftulit ad nubes mare fe, faftuque tumebat.

M. Quando tellurem tetigerunt, Arcades omnes Pani Deo Arcadiæ tenerum mac&tavimus agnum. T. Tunc iterum totus refonat modulamine campus, Mifcent paftores iterum nymphæque choreas. M. Lætus gramineis lufit tunc agnus in agris, Floribus atque novis hodi infiluere petulci.

T. Quantus erat victor Gulielmus, quando popelli Vicit corda, hoftes vicit, vicitque feipfum ! M. Participat fponfi virtutem & regna Maria, Digna tribus Regnis, & tanto digna Marito.

T. Primus hic imperio, nulli eft virtute fecundus, Sic fol, quam ftellæ, majori luce refulget.

M. Sed qualis ftellas micat inter luna minores, Talis, cum cin&ta eft fociis, Regina videtur.

T. At quæ nos illis nunc, Tityre, digna precemur, Ludere qui pecori, pecorifque dedere magiftris ? M, Eternam inveniam, quam donavere, quietem! T. Et fero cœlos exornet fidus utrumque !

JOSEPHUS ADDISON, Commenfalis è Coll. Reg

HONO

HONORATISSIMO VIRO

CAROLO MONTAGUE ARMIGERO,

SCACCARII CANCELLARIO, ÆRARII PRÆFECTO, REGI À SECRETIORIBUS CONSILIIS, &C.

UM tanta auribus tuis obftrepat vatum nequiffi

CUM

morum turba, nihil eft cur queraris aliquid inufitatum tibi contigiffe, ubi præclarum hoc argumentum meis etiam numeris violatum confpexeris. Quantum virtute bellica præftant Britanni, recens ex rebus geftis testatur gloria ; quam vero in humanioribus pacis ftudiis non emineamus, indicio funt quos nuper in lucem emifimus verficuli. Quod fi CONGREVIUS ille tuus divino, quo folet, furore correptus materiam hanc non exornaffet, vix tanti effet ipfe pax, ut illa lætaremur tot perditiffimis poetis tam mifere decantata. At, dum alios infector, mei ipfius oblitus fuiffe videor, qui haud minores forfan ex Latinis tibi molestias allaturus fum, quam quas illi ex vernaculis fuis carminibus attulerunt; nifi quod inter ipfos cruciatus lenimentum aliquod dolori tribuat tormenti varietas. Nec quidem unquam adduci poffem, ut poema patrio fermone confcriptum oculis tuis fubjicerem, qui ab iftis conatibus cæteros omnes fcribendo non minus. deterres, quam favendo excitaveris.

Magd. Coll,
Oxon. 1697

HUMANITATIS TUÆ

CULTOR DEVOTISSIMUS,

JOSEPHUS ADDISON.

F4

PAX GULIELMI AUSPICIIS EUROPÆ

REDDITA, 1697.

Poftquam ingens clamorque virûm, ftrepitusque

tubarum,

Atque omnis belli cecidit fragor; afpice Cæfar,
Quæ tibi foliciti, turba importuna, poetæ
Munera deducunt: generofæ a pectore flammæ,
Diræque armorum effigies, fimulachraque belli
Tristia diffugiant : O tandem abfifte triumphis
Expletus, penitufque animo totum excute Martem.
Non ultra ante oculos numerofo milite campi
Mifcentur, folito nec fervent arva tumultu ;
Stat circum alter quies, curvoque innixus aratro
Defertas foffas, et caftra minantia caftris
Rufticus invertit, tacita formidine luftrans
Horroremque loci, et funeftos ftragibus agros.
Jamque fuper vallum et munimina longa virefcit
Expectata feges, jam propugnacula rident
Vere novo; infuetos mirabitur incola culmos,
Luxuriemque foli, et turgentem a fanguine meffem.
Afpicis ut toto excitus venit advena mundo
Bellorum invifens fedem, et confufa ruinis
Oppida, et everfos flammarum turbine muros!
Ut trepidos rerum Annales, triftemque laborum
Inquirit feriem, attonitis ut fpectat ocellis
Semirutas turres, et adhuc polluta cruore
Flumina, famofofque Ormondi volnere campos !
Hic, ubi faxa jacent difperfo infecta cerebro,

Atque

« AnteriorContinuar »