IDEM GRÆCÈ REDDITUM.

Ω πάντα τολμῶν κἀπὸ πάντος ἂν φέρων
λόγου δικαίου μηχάνημα ποίκιλον.

ΚΑΘ. Εἴθ ̓ ὤφελον γῆν μήποτ' Αγγλικὴν πατεῖν
μήτ' ἐκπυθέσθαι τοὔμφυτον φύτευμα γῆς.
ὑμῖν γάρ ἐστι μὲν πρόσωπα δαιμόνων,
τὰς καρδίας δ ̓ ὁ πάνθ' ὁρῶν οἶδεν θεός.
τί δὴ γένωμαι νῦν τρισαθλία γυνή ;
πάντων ἐγὼ γὰρ δυστυχεστάτη βροτών.
φεύ, φεῦ

οἰκτραὶ γυναῖκες, που τύχης ἑστήκατε ;
ναυαγίαν ἐπάθομεν ἐν ξένῃ χθονὶ
ἔνθ ̓ οὐ πάρεστιν οἶκτος, οὐδέ που φίλοι,
οὐδ ̓ ἔλπις, οὐδὲ συγγενεῖς κλαίειν ὁμοῦ,
μόλις δὲ δίδοται τύμβος ἀλλ ̓, ὥσπερ κρίνον
πάντος τὸ πρὶν θαλοῦσα δέσποτις πέδου,
κἀγὼ καθήσω πρηνὲς ἄψυχος κάρα.

ΟΥΛ. Εἴ πώς ποτ ̓, ὦ δέσποινα, συγγνοίης ὅτι

χρῆστ ̓ ἐννοοῦμεν, μᾶλλον ἂν θάρσος λάβοις.
τοιαῦτ ̓ ἀκεῖσθαι πήματ', οὐ σπείρειν, πρέπει.
φρόντιζε, πρὸς θεῶν, μή τι δρῶσ ̓ ἀμήχανον
σαυτὴν κακώσῃς μηδὲ τοιούτοις τρόποις
τοῦ δεσπότου σου καρτ ̓ ἀποστήσῃς φρένας.
ἀσπάζεταί τοι πᾶς ἄναξ πειθαρχίαν,
ἐρῶν τοιούτων· τοῖσι δ ̓ αὐθαδεστέροις
δεινή τις ὡς ἄελλ ̓ ἀνοιδοῦσιν χόλῳ.
σοὶ δ ̓ ἐστιν, οἶδα, κάρτα γενναία φύσις,
χώσπερ γαλήνη νήνεμος· σὺ δ ̓, ὦ γύναι,
οἷούσπερ εἶναι φάσκομεν τοίους δόκει,
πίστους διαλλακτῆρας εὐπειθεῖς δ ̓ ἅμα.

CAMPEIUS. Madam, you'll find it so. You wrong your virtues With these weak women's fears: a noble spirit,

As yours was put into you, ever casts

Such doubts, as false coin, from it. The king loves you;

Beware you lose it not for us, if you please

To trust us in your business, we are ready

To use our utmost studies in your service.

Q. KATH. Do what ye will, my lords: and, pray, forgive me,
If I have used myself unmannerly;

You know I am a woman, lacking wit
To make a seemly answer to such persons.
Pray, do my service to his majesty :

He has my heart yet; and shall have my prayers
While I shall have my life. Come, reverend fathers,
Bestow your counsels on me: she now begs,
That little thought, when she set footing here,
She should have bought her dignities so dear.

ΚΑΜ. Τοῖοι φανούμεθ ̓ ὄντες, ἀλλὰ τοὺς καλοὺς τρόπους ἀπαρνεῖ τοῖς γυναικείοις φόβοις ἡ χρηστότης γὰρ συγγενὴς ὑποψίας ἀπέστυγεν πονηρὰ κιβδηλεύματα.

ἐρῶντ ̓ ἔχεις σου βασιλέα· σὺ δ ̓ οὖν ὅπως μὴ τοῦδ ̓ ἔρωτος ἐκπέσῃς ποτ ̓· εἰ δὲ νῷν θέλεις πιθέσθαι καὶ παραίνεσιν λαβεῖν, πάρεσμεν ὡς κατ ̓ ἄνδρας ἐξυπηρετεῖν. ΚΑΘ. Ὡς ἂν θέλητε, δρᾶτε συγγνωτὸν δέ μοι εἴ πως πρὸς ὑμῶν σκαιότητ ̓ ὦφλον λόγοις ἐγὼ γάρ εἰμ' ἄπειρος, ἴστον εὖ, γυνὴ τοῦ τοῖς πρέπουσι τούσδ ̓ ἀμείβεσθαι λόγοις. πρὸς ταῦτα τώμῷ δεσπότῃ χαίρειν λέγω εὔνους τε καὶ φίλανδρος ἵλεως δέ νιν, ἔστ ̓ ἂν θάνω 'γω, θεοὺς ἔχειν ἐπεύξομαι. ̓Αλλ ̓ ἄγετε καμοὶ νῦν παραίνεσιν δότε, σεμνοὶ γέροντες, ἡ γὰρ αὐτοῦμαι τάδε ἥκιστ ̓ ἔδοξα, τὴνδ ̓ ὅτ ̓ εἰς χθόν ἐξέβην, οἵων ἔμελλον οἷον ὠνεῖσθαι κλέος.

او

αν

English Translation

BY

S. H. BUTCHER.