Grammatik der romanischen Sprachen, Volumen 1E. Weber's Buchhandlung, 1870 - 501 páginas |
Otras ediciones - Ver todo
Términos y frases comunes
Accent alſo alten altfr altn altſp Anlaut Attraction Ausfall Ausg ausl Auslaute Aussprache Baskischen beide Beispiele bemerkt Bréq Buchstaben Combination Consonanten daher deſſen deutschen dieſe Diez roman Diphthong Diphthongierung dsgl einfachen Einfluß einige Endung engl ersten Erweichung Etym etymologische Fällen findet folgende Form franz Französischen fremden Gemination geschrieben gesprochen gewöhnlich gleichfalls goth Gramm Grammatiker griechischen guttural Handschriften häufig Hiatus hörbar iſt ital Italienischen jezt Kehllaut Kürze laſſen läßt lateinischen Laut lautet Leys lezten lich lingua Liquida Media meist mlat Mundarten muß Muta neuen Nonius palatalem Plautus port Prov Provenzalischen romanischen Sprachen scheint Schreibung Schriftsprache ſelbſt selten ſerb Sibilanten ſich ſie Silbe ſind Span Spanischen Sprache spricht stumm Syncope Tenuis Tertullian theils tonlosen überall üblich Urkunden Ursprung Varro verschiedenen Vocal vrlt Walachischen ward weichen wenig wohl worin Wörtern Zischlaut zuweilen zweiten zwiſchen
Pasajes populares
Página 368 - Formase [la g} con el medio de la lengua inclinada al principio del paladar, no apegada á él ni arrimada á los dientes, que es como los estrangeros la pronuncian.
Página 79 - Dante et les origines de la langue et de la littérature italiennes.
Página 362 - arrimada la parte anterior de la lengua á los dientes, no tan apegada como para la c, sino de manera que quede passo para algún aliento o...
Página 373 - los que son pusilánimes, descuydados y de pecho flaco suelen no pronunciar la h en las dicciones aspiradas como eno por heno y umo por humo, etcétera».
Página 78 - Falso putavit S. Galli monachus me remotum a scientia grammaticae artis, licet aliquando retarder usu nostrae vulgaris linguae, quae latinitati vicina est (Rayn.
Página 12 - Burrum dicebant antiqui quod nunc dicimus rufum ; unde rustici burram appellant buculam quae rostrum habet rufum. Pari modo rubens cibo ac potione ex prandio burrus appellatur.
Página 124 - Nam et idiomata ejusdem linguae variantur apud diversos, sicut patet de lingua Gallicana, quae apud Gallicos et Picardos et Normannos et Burgundos multiplici variatur idiomate.
Página 493 - Sunt autem hoc loco mihi admonendi peregrini, paucissimas esse longas syllabas in Francica lingua, prae innumerali brevium multitudine« (p. 85). Cf. : >Francorum enim ut ingénia valde mobilia sunt, ita quoque pronuntiatio celerrima est, nullo consonantium concursu confragosa, paucissimis longis syllabis retardata, eodem tenore denique volubilis* (p.
Página 137 - Traianus , victa Dacia , ex toto orbe Romano infinitas eo copias hominum transtulerat , ad agros et urbes colendas.
Página 112 - Augats, sius plau, de Ihu lo salvayre, Per nos pres mort, et no lo preset gayre, Sus en la creu on lo preyget lo layre, E lach mercé axi com o det fayre.