Risit et Ver me, facilesque Nymphæ Nare captantem, nec ineleganti, Manè quicquid de violis eundo Surripit aura: Me reclinatum teneram per herbam ; Quà leves cursus aqua cunque ducit, Et moras dulci strepitu lapillo Nectit in omni. Hæ novo nostrum ferè pectus anno Simplices curæ tenuere, coelum Quamdiù sudum explicuit Favonî Purior hora: Otia et campos nec adhuc relinquo, Mollior æstas). Namque, seu, lætos hominum labores Prataque et montes recreante curru, Purpurâ tractus oriens Eoos Vestit, et auro; Sedulus servo veneratus orbem Prodigum splendoris: amoeniori Sive dilectam meditatur igne Pingere Calpen; Usque dum, fulgore magis magis jam Languido circum, variata nubes Labitur furtim, viridisque in umbras Scena recessit. O ego felix, vice si (nec unquam Fallere Letho! Multa flagranti radiisque cincto Integris ah! quam nihil inviderem, Cum Dei ardentes medius quadrigas Sentit Olympus. ALCAIC FRAGMENT. O LACRYMARUM fons, tenero sacros LINES ADDRESSED TO MR. WEST, FROM GENOA. HORRIDOS tractus, Boreæque linquens Advehor brumam, Genuæque amantes ELEGIAC VERSES, OCCASIONED BY THE SIGHT OF THE PLAINS WHERE THE BATTLE OF TREBIA WAS FOUGHT. QUA Trebie glaucas salices intersecat undâ, CARMEN AD C. FAVONIUM ZEPHYRINUM. Written immediately after his journey to Frescati and the cascades of Tivoli, which he had described in a preceding letter to his friend Mr. West. MATER rosarum, cui teneræ vigent Et volucrum celebrata cantu! Palladiæ superantis Albæ. Dilecta Fauno, et capripedum choris Quæcunque per clivos volutus Præcipiti tremefecit amne, |