Imágenes de página
PDF
ePub

2

Oriebatur tunc alia difficultas, an Retractus fcindi poffit, cùm dicatur individuus? de quo latè ARGENTR. ad Confuetud. Britann. art. 265. Dictum fuit non effe individuum, nifi ex parte Emptoris, ne invitus in communionem incidat (Argum. L. 47. §. 1. ff. de minor.) illo volente. quandoque fcindi; ut fi res partim patrimonialis, partim non patrimonialis unico pretio vendita eft, vel fi res pro parte fita foret in loco, ubi Retractus non admittitur. Conformiter in cafu propofito confirmatus fuit Retractus pro parte bonorum fita in Provincia Luxem→ burgenfi, & infirmatus pro parte bonorum fita in Patria Leodienfi, fic tamen: ut Emptori liberum foret à tota emptione recedere, fi partem retinere vellet, & Retrahens fic tantùm partem haberet, erat quòd fibi imputaret, quòd terras Leodienfes coram Judice Glebe non retraxiffet conformiter Statutis Leodienfibus.

LE 13 MAI 1734.

An disjunctiva quandoque fumi debeat pro copulativa?

ARRÊT VI.

Dle 13 Maji 1734 decisa fuit causa talis.

Joannes Francifcus de Marotte per teftamentum fuum de i Maji 1649 inftituerat Filium fuum, quem tunc habebat unicum, Ludovicum Francifcum, & alios fuos liberos nafcituros Heredes fuos, fub hac claufula: à condition, que fi le dit Louis-François, & autres Enfans

qui pourront naître, viennent à décéder fans laiffer hoirs légitimes, ou bien auparavant avoir atteint l'âge de vingt-cinq années, que leurs parties ou part retourneront aux Enfans furvivans. Ac deinde .... que s'il arrive, que tous mes dits Enfans viennent à mourir, comme dit eft ci-deffus, mes plus proches Parens, qui fe trouveront lors vivans, fuccéderont au dernier des dits Enfans. Reliquit Teftator tres Filios, qui omnes mortui funt improles & cœlibes, ac poft ætatem 25 annorum. Ultimus, Egidius Antonius, mortuus eft ætatis circiter 75 annorum 25 Julii 1726.

Per teftamentum fuum de 19 ejufdem menfis inftituit Heredem fuum Dominum Michaëlem Marotte de Kuievrain, proximum Agnatum mafculum: Teftamentum illud impugnatum fuit per propinquiorem Cognatam, fub fundamento, quòd fubftitutioni locus foret, quæ facta erat fub conditionibus disjunctivè pofitis, utpote junctis per particulam vel, que naturâ fuâ disjunctiva eft; quodque tali cafu fufficiat eventus unius conditionis, uti hic in cafu. cùm Teftator mortuus fit finè liberis. Quod confirmatur per S. penult. Inft. de hered. inftit. & L. 5. ff. de condit. inftit.

Ab inftituto in teftamento, de quo erat quæftio, dicebatur, fæpe de Jure particulam copulativam fumendam pro disjunctiva & è contrà, juxta L. fæpe. 53. ff. de V. S. præfertim dum aliter fequeretur abfurdum., vel ob præfumptam mentem Teftatoris. VOET ad ff. de condit. inftit. n. 29. Si hic in cafu particula vel dif junctivè fumeretur, mortuo Filio ante annum 25 relictis liberis, his exclufis, hereditas ad fubftitutum pertineret: quod abfurdum & alie

num videtur à mente Teftatoris: imò fecunda conditio foret inutilis, nec ullo cafu Filius libertatem teftandi habuiffet; cùm tamen Teftator videretur illum tantùm voluiffe ligare, fi finè liberis ante 25 ætatis annum moreretur.

Citabatur etiam L. generaliter. 6. C. de inftit. & fubftit. &c. quæ videbatur decidere cafum propofitum allegati quidem fuerant Autores pauci, ùt HENRYS, & BRUNNEMAN ad dict. tit. C. de inftit. & fubftit. &c. qui reftringunt d. L. ut folùm locum habeat, ubi exiftentia liberoTum requirit, ut disjunctiva fumatur pro copulativa, non verò in alio cafu fed obftare videbatur textus in verbis: ipfe vel ipfa liberos fuftulerit, five nuptias &c. non effe locum fubftitutioni &c. fi enim nihil ex his &c. Eaque etiam fententia eft longè maxime partis Autorum, utì CUJACII, DONELLI, & GOTHOFREDI ad d. L. generaliter. FABRI, TULDENI, JASONIS, SALICETI, DUARENI &c. Vide RICARD dans fon traité des donations tom. 2. des difpofitions conditionnelles n. 385. & feqq. Imò licèt favor liberorum videatur caufam dediffe dicte Legi, talis fubftitutio non debet diverfo Jure cenferi, nec eadem particula vel, inter plures conditiones pofita,non debet refpectu unius disjunctivè fumi, & refpectu alterius copulativè; nec exiftimari poffet Teftator, aliter eam particulam intellexiffe refpectu unius conditionis quàm refpectu alterius; ut differit DONELLUS; licèt ipfe aliàs d. L. reftringat contra fuam generalitatem. Et ita judicatum fuit in cafu propofito, particulam vel ex mente Teftatoris fumendam copulativè adeoque Filium non aliter gravatum, quàm fi ante ætatem 25 annorum mortuus fuiffet: adeoque, cùm dictam ætatem exceffiffet, liberam habuiffe teftandi facultatem.

In

In eadem lite alia difficultas Heredi inftituto objecta fuit, quòd impediiffet Teftatori libertatem teftandi. Ex probis utrimque factis conftabat, quòd Teftator anteà aliud teftamentum feciffet in favorem alterius; quòd Heres inftitutus in fecundo inftitutum in primo è caftro feu domo Teftatoris vi expuliffet, ac armatis hominibus portas & aditus obfediffet; fed non apparebat de vi ulla illata Teftatori, imò videbatur liberè & voluntariè teftamentum mutaffe; quòdque fcriptus in primo, qui ad fummum confanguineus erat in gradu remoto, ita Teftatorem poffideret, ut propinquioribus. confanguineis vix aditus ad ipfum pateret. Teftator poft primum teftamentum inquietum fe circa illud oftenderat, quòd proximos preteriiffet, & è contrà poft confectionem fecundi fe valde contentum dixerat; ita ut appareret fecundum teftamentum libere voluntati Teftatoris magis conforme: nec conftabat, quòd ulli Confanguineorum vel Amicorum acceffus ad Teftatorem recufatus fuiffet.

LE .... OCTOBRE 1734.

Que les Décimateurs ne font tenus dans les Polders de contribuer aux réparations annuelles & ordinaires des dits Polders.

ARRÊT VII.

A Infi fut jugé à mon rapport au mois d'Oc

tobre 1734, entre les Adhérités du Franc-Polder

Tom. II.

[ocr errors]

de Bruges, d'une part, l'Abbé de St. Pierre à Gand, les Chapitres des Eglifes Cathédrales de Tournai & Gand, Décimateurs au même Polder, d'autre part. Les Adhérités avoient attaqué les Décimateurs au Confeil en Flandre, pour contribuer aux dites réparations, fe fondant fur leur Octroi de l'an 1651, lequel chargeoit expreffé: ment les Décimateurs de contribuer pour la confection des Digues. On foutenoit, que c'étoit la même chose pour l'entretien & réparation des Digues à paritate rationis; & qu'il étoit jufte, quòd, qui habet commodum, debeat habere incommodum.

Les Décimateurs alléguerent, que les dîmes doivent être payées non deductis expenfis; que les plus anciens Octrois ne chargeoient pas même les Décimateurs de contribuer pour la premiere confection des Digues dans les Polder's: qu'il eft vrai, que les Octrois poftérieurs les en chargeoient, mais que cela ne regardoit que les grands frais qu'on devoit faire à la premiere confection, où en cas des réparations extraordinaires; mais point les réparations ordinaires & annuelles: auffi que les Adhérités ne les avoient jamais interpellés à y contribuer depuis leur dit Octroi de 1651 jufqu'au préfent procès, commencé l'an 1732, ainfi depuis plus de 80 années.

Au Confeil en Flandre on avoit ordonné de communiquer les avertiffemens refpectifs, & admis les Décimateurs à vérifier l'ufage général des autres Polders, mentionné en leur avertif fement dont ayant appellé, ils avoient fait grief, que les avertiffemens font des écrits fecrets ad inftruendum Judicem ; qu'il n'est pas permis d'y pofer des faits, auxquels on ne peut faire attention, lefquels on ne peut alléguer après con

« AnteriorContinuar »