Imágenes de página
PDF
ePub

antè fuit, uti in LL. prohibentibus matrimonium inter Tutorem & Pupillam quodque ufque. ad illam ætatem fragile & infirmum effet judicium &c.

Intellectum tamen fuit, Edicta non habere locum ceffante tutelâ feu curatelâ, utpote cef fante ratione prohibitionis: Edicta illa, ut correctoria Juris communis, & inducentia inhabilitatem teftamenti factionis passive, effe ftricte interpretationis: non poffe dici relictum Tutori, fi amplius Tutor non fit: ætatem illam 25 annorum effe expreffam non taxativè, fed quòd effet ordinaria, quâ curatela ceffaret : aliter hoc exprefsè ftatutum in Legibus fuprà citatis: Edictum de anno 1611 effe declarativum præcedentis in verbis: durante adminiftratione.Confirmabatur hoc autoritate RODENBURG, A WESEL, VOET, RICARD, imò ferè omnium excepto fortè ANSELMO.

Secundò difputatum fuit de intellectu confuetudinis Bruxellenfis, feu art. 14 Statuti Architutelaris. Prætendebat Impetrans Statutum non concernere Nobiles. Secundò, per Statutum anno 18 non acquiri plenam Majoritatem, fed tantùm quamdam veniam ætatis ad adminiftrandum fua bona; curatelam eo non obftante adhuc durare ad alios effectus, uti ad alienandum immobilia, quod juxta idem Statutum minor 28 annis non poffit finè confenfu quatuor propinquorum; item in ordine ad contrahendum matrimonium juxta Edictum anni 1623; Tertiò quoad bona fita extra territorium Bruxellenfe.

Intellectum tamen tutelam feu curatelam Bruxellis omnino finiri anno 18, etiam quoad Nobiles; quòd illi in materia communi regu larentur Statutis Civitatis; quòdque illa MăjoTom. II.

R

ritas non appareret introducta vi Statuti, fed ufu & confuetudine totius populi; quodque fatis appareret ex probis illam confuetudinem Bruxellis, tam quoad Nobiles quàm Plebeios, generaliter effe receptam.

Intellectum etiam fuit tutelam non durare Bruxellis poft annum 18 ad ullum effectum: quòd ad alienationem immobilium non effet opus autoritate Curatoris, fed tantùm quatuor propinquorum poft annum decimum octavum, juxta eumdem art. 14.

Similiter, quòd Edictum 1623, requirens pro matrimonio contrahendo confenfum Curatorum & propinquorum, intelligendum effet de iis, qui Curatorem haberent, pro aliis fufficere confenfum propinquorum: quòd tutela "finita Bruxellis etiam non duraret quoad bona alibi fita: quòd Bruxellenfis, anno 18 major, ubique effet talis, vel fi alibi talis non agnofceretur, non ideò tamen tutelam Bruxellenfem continuari, fed ad fummum, quòd in locis, ubi non agnofceretur major, alius ei Curator ad adminiftrandum dandus foret.

Tertiò acriter difputatum fuit circa computum. Primò, an Tutor maneret fub prohibitione Edictorum, donec computus forent redditi? quod Arreftum Revifionale de 4 Decembris 1727 videbatur præjudicaffe. Secundò, an in cafu præfenti validè rationes redditæ fuissent?

Quoad primam quæftionem, aliqui Domini videbantur omnino iftius opinionis, prohibitio nem durare, donec rationes redditæ fint: id Autores omnes docere, excepto VOET, Galli omnes, ANSELMO, A WESEL, A SANDE: & ita in Tribunalibus receptum effe, ut in decif. 118.

apud STOCKMANS: id probari ex Jure communi, ex L. 6. C. de interdict. matrim. inter Pupill. & Tutorem, ex L. 64. §. 1. ff. de ritu nuptiarum. & aliis: quòd periculum tutela duret donec rationes reddite fint; quòdque ad illud tempus res Pupilli & Perfona ipfius manerent fub poteftate Tutoris.

Plures tamen Domini inclinabant in aliam opinionem; quòd Edicta illa effent ftricte interpretationis; quòd præcipuè effent fundata in autoritate & poteftate Tutoris in perfonam Pupilli; quòd per ætatem tutela ceffaret ipfo Jure, etiam ante redditas rationes, & per confequens autoritas & poteftas Tutoris ; quòd Edictum Perpetuum expreffiffet claufulam, durante adminiftratione, que ceffabat per majorem ætatem; fic ut Tutor poft illam amplius adminiftrare non poffit, nifi quæ habeant necef fariam fequelam cum geftis; aliàs ne quidem actioni tutele locum effe. L. 13. & 14. ff. de tut. & ration. diftrah. quod periculum tutelæ non duret, nifi pro geftis vel neceffariò connexis; quòd in cafu STOCKMANS effent circumftantia particulares; quòd apud Gallos confuetudo Parifienfis exprefsè prohibitionem extendiffet, donec rationes redditæ forent; quòd hoc in Tribunalibus Gallis pro Jurifprudentia receptum effet; quòd omnes Autores noftri Belge pro illa opinione tantùm Gallos citarent, quorum tamen Jurifprudentia hic legem facere non poffit; Edicta utpote ftricte interpretationis non effe extendenda; licèt aliqua poffit effe dependentia, donec rationes, redditæ fünt, ceffare tamen adminiftrationem, eamque longè effe inferiorem illi que caufam dederat Edictis. Ad L. 64. §. 1. ff. de ritu nupt. & alias dicebatur, hoc ibidem effe expreffum, fecus in Edictis noftris.

Secundò, rationem prohibitionis in illis que habentur in dicta L. 64. §. 1. fubfiftere poft pubertatem, fecus in cafu noftrorum Edictorum.

Circa validitatem computûs ex probis refultabat coram Commiffariis Confilii Brabantia, non effe ufu receptum art. 38 Statuti Architut. Bruxell. pro redditione computûs Tutorum ; unde videbatur recurrendum ad Jus commune, juxta quod computus durante curatelâ reddi poffunt coram folo Tutore honorario, feu Toefiender. juxta VOET ad tit. de tut. & ration. diftrah. n. 3. & poft majorem ætatem reddi debent ipfi minori jam majori: unde videbatur computus in hoc cafu nulliter redditus, utpote poft majorem ætatem & in abfentia majoris non interpellati: confideratum tamen illum redditum autoritate Prætoris coram Tutore honorario, qui videbatur legitimus contradictor faltem pro parte; majorem quidem, fi voluiffet, potuiffe novas rationes exigere, quod non fecerat ; fed è contrà videbatur fufficienter redditas approbaffe, dum conclufionem receperat & in calce computûs apocham fcripfiffet; quòd etiam perfonaliter audiffet computus Balthafar. Vander Borcht, que partem finalem adminiftrationis Tutoris continebant; quòd accipiendo chartas, mobilia &c. Tutorem de geftione exoneraffet: adeòque, licèt dubium effe poffet de valore computus, videretur ex poftgeftis fufficienter approbatus; tantò plùs quòd in nullo fraus, vel mala fides, aut errores oftendi poffent, adeòque ex mente Principum ad cafum hunc Edicta extendi non poffent."

Quoad continuationem adminiftrationis, ex actis conftabat Teftatorem poft ætatem 18 an norum per fe omnia fua negotia geffiffe, com

putus audiffe, in Judicio ftetiffe, & in omnibus Je tamquam majorem femper geffiffe: ad fummum ex allegatis probari poterat citatum aliquando confilium dediffe; quod inftitutioni obftare non poterat, cùm nec quilibet adminiftrator, nec qui ex amicitia aut fpontè ad negotia accedit, Edictis comprehendantur, fed tantùm qui generalem adminiftrationem cum autoritate & poteftate conjunctam habent.

De fuggeftione nihil etiam probatum fuerat; claufula extraordinaria non fciebatur per cujus confilium adjecta foret; nec illa teftamentum infringere poterat: uti etiam judicatum in cafu fimili apud RICARD des donat. cap. 3. fect. 3. n. 457.

Le .... NOVEMBRE 1733.
LE

ARRÊT REVISIONNEL.

An quis poffit effe Heres & Legatarius ejufdem Defuncti in diverfis lineis?

ARRÊT IV.

Quæftio hæc acriter agitata fuit in folemni

Judicio Revifionis in menfe Novembri 1733, inter Dominum du Chatel, Comitem de Petrieu, Impetrantem, & Dominum de Beaufort de Mondricourt, Intimatum.

Dominus Joannes Albericus Vander Gracht 22 Martii 1714 donatione inter vivos dederat Impetranti, Cognato fuo materno,_tria feuda

« AnteriorContinuar »