Imágenes de página
PDF
ePub

Gaesbeek et Houtkercke.

ven Willeme VAN HUERNE, sinen neve, dat dien vors. huse van Loevesteyn, met synre toebehoerten, als vorsz. es, Willem sinen neve vorsz., sinen goede lande van Huerne ende van Altenae, ende anders sinen luden, lande, ende goede, gheenen scade gheschien en sal van hem, noch van yemant die daer op es, of komen mach, sonder enich arglist: voert syn 't voerwaerden, dat her Didderic-Loef VAN HUERNE, of sine gheerven, dat voorsz. huus te Loevesteyn, ghelyc als 't daer begrepen es ende voreghemoemt es, nyemene vercoopen en mach, noch versetten of vervremden, van deser tyt voert, dan Willem sinen neve vorsz., in sulken formen, dat Willem voregenoemt, heren Didderic sinen oem vorsz., als her Didderic dat huus vercoopen of quiten wesen wille, ghelden ende betaelen sal, voor dat huus vorsz., vive ende dertich hondert cruyskens mottoenen van Brabant, alsnu ghenghe ende gheve synde, of die weerde daer vore in andren goeden payment: voert syn 't vorwaerden, dat Willem VAN HUERNE houden ende besitten sal die heerscap van Huerne, van Weert, van Wessem, ende dat dorp van Cortershem, met allen hare toebehoerten, ghelycker wys, als die heren van Huerne voermaels, dien God ghenedich si, van haren heren gehouden hebben: voert sal die vorsz. Willem noch houden ende besitten die heerscap van Altenae, hoghe ende neder, borghe, stede, lant ende renten, hoe die genoemt syn en si die heren van Huerne voertyts plaghen te houden van haren heren, het si in leenen oft in pachten voert syn 't voerwaerden, dat Willem noch houden ende bezitten sal 't lant dat men heet der Moniklant, met syne toebehoerten, ghelyc alst her Willem VAN HUERNE sine oude-vader cocht en besat, behoudende sulker guldene als der vrouwen van Steynvorden, des vorsz. Willems moeder, daerop bewyst syn ende uutgheschieden, alsoe verre alst Loevesteyn toebehoert ende vorz. es voert syn 't voerwaerden, dat Willem vorsz. der vrouwen van Diest, synre moyen, ghenoech ende voldoen sal van huwelicker gheloeften, als haere brieve begripen, die hare gheloeft waren, doe si in huwelicker vorwaerden vergaderde met den here van Diest: voort syn 't voerwaerden, dat Willem vorsz., heren Didderic-Loef ende Arnoude, sinen oemen, goeden, zeker ende ghewes doen sal, dat hi verthyen sal binnen jaers na dat hi mondich es, van allen den goeden die vorsz. syn, ende heren Didderic ende Arnoude vorsz. vore bewyst ende toegheseeght syn, vore alle die heren daer men dier goede af hout; soe dat si des seker ende wel bewaert syn van alsulken rechte als Willem daer in hebben mochte; ende Didderic ende Arnoud synen brueder vorzt. zullen verthyen binnen den jare na dat Willem mondich wert, van alsulker heerlicheit ende goede alse Willeme torgheseeght es ende vorsz. es, vore alle die heren daer men die goede ende heerlicheit

houdende es voert syn 't voewaerden van vier hondert ponden swarten
't jaers, die her Didderic vorsz. seeght dat hem anecomen syn ende vercre-
ghen soude hebben jeghen den here van Gaesbeke, ende synre moeder
waren ende anegestorven syn van der vrouwen van Cranendonc, dier God
ghenedich si, gheleghen in den lande van Huerne of van Altenae, ende van an-
dere erffenisse die her Didderic vorsz. ghecocht of ghecreghen mochte hebben,
ende van alle renten die hem vervallen mochten, ofte van enighen anderen
ghelde oft brieven die men hem in dat lant sculdigh mochte syn, ofte enighe
andere rekeninge die hi met bescheide bewesen mochte dat men hem scul-
dich ware te rechten, dat men daer af voldoen sal, bi goet dunken der
heren van Perweys ende des heren van der Lecke, te recht of ter minnen,
na bewyssenisse dat hi met bescheide bewisen mochte; ende dier ghelicke
zullen die vorsz heren van Perweys ende van der Lecke, heren Didderics
machtich wesen, Willeme vorsz. van heren Didderic vorsz. weder doen te
verrechten, van alle zaken die hi hem eysschende mochte syn oft in ghe-
breke afwesen mach, van dier tyt, dat hi de lande van Huerne ende van
Altenae bericht ende onder ghehadt heeft, of dat hi Willeme membore ghe-
weest heeft. Ende dese vorsz. scheidinghe ende effeninghe zullen dese vorsz.
heren van Perweys ende van der Lecke doen ende eynden tusschen dit ende
Paesch-dach naestcomende voert syn 't voerwaerden ende geloeften van
beiden ziden, want Arnoud VAN HUERNE niet jeghenwordich noch binnen
lants en was, doe dese scheidinghe ende verlikenisse over een verdraeghen
wert; waer dat zake dat Arnoud dier scheidinghe niet houden en woude noch
consenteren in allen manieren als vorsz. es, soe zullen wy Johan, bider ghe-
naden Gods bisscop tot Ludic, Didderic VAN HUERNE, here van Perweys,
Johan, here van der Lecke, ende Johan, here van Piertersem vorsz., ramen
tot eenre sommen toe, van sulken goede ende heerlicheide, als heren Did-
deric-Loef ende Arnoude sinen broeder, vore met desen brieve, bewyst syn,
bie Arnoud vorsz. daer ute behouden ende hebben sal, ende heren Didde-
ric-Loef daer toe helpen, dat die goede die wy hem toe-ramen ende ane-
bewisen, als vorsz. es, behoude; ende des, de ene bi den anderen bliven,
Arnoude vorsz. effeningen ende scheidinghe volghen ende consenteren sal,
ghelyc als vorsz.; ende alle deze vorsz. pointen ende vorwaerden gheloefde
ende versekerde her Didderic-Loef VAN HUERNE, ridder, ende houdt heren
Jans van Arckel, bi der ghenaden Gods, bisscop tot Ludic en de greve tot
Loen, vorst ende stede te houden ende vol te doen in alle der manieren
vorsz. ende daer niet jeghens te doen. Ende wy Johan van Arckel, bi der
ghenaden Gods, bisscop van Ludic ende greve tot Loen, Didderic VAN HUERNE,

Gaesbeek et Houtkercke.

Gaesbeek et Houtkercke.

here van Perwys ende Duffle, Johan van Polanen, here van der Lecke ende van Breda, ende Johan, here van Pietershem vorsz., selve hier over ende anewaren, als didincs lude, soe hebben wy onze seghelen ane dezen brief gehangen in ghetuygenissen der waerheit; ghegeven tot Hasselt in 't jaer dusent drie hondert acht ende t'sestigh op alre Heilighen avondt.

Wy Dyric-Loef VAN HORNE, here van Harstelle, van Monkornet ende van Hese, doen kont allen luden die desen brief sien soelen of horen lesen, dat wy gheloeft ende ghesekert hebben, loeven ende sekeren, in goede truwen, ende in edestat te halden ende te voldoenen alsulke goedinghe, effeninghe, vurwaerden ende minlike deylinghe, als onse lieve ende maghe Johan van Arckel, by der Goets ghenaden, bisscop tot Ludich ende greve te Loen, her Diric Van Horne, here van Perweys ende van Duffel, her Johan van Polanen, here vander Leck ende van Breda, ende her Johan, here van Pytershem ghededinct ende ghemaect hebben tusschen onsen lieven neve Willem, here van Horne ende van Altena, op de ene side, ende ons, ende Art onsen bruder, op die andere side; gelyc ende in allen manieren als dese brief inhoudet, daer onse tseghenwordighe brief doer-ghesteken is, beseghelt op en met onsen seghel, beheltenis ons dat wi ende onse vrint, dat is te verstaen Loder Heymans soen, Heyne van Uutwyc, Rutgher van den Wiede, Jan van den Camp, Art van der Brugghen, Art van der Uteghe, Noude van Ganswyc, ende hare maghe ende hulperen, ons behelpen ende weren moghen van den huse te Loevesteyne, t'seghen Art van Weyenbergh, Janne die Borghgreve, Janne van Raemsdonck, Herberen van Uutwyc, Janne vander Werken, Willem Thonys soene, Willem Wys, Diric van der Gript, ende allen hare maghe ende hulperen, dese bede uut, daer wi ende onse vrient vorsz. nu en syn, tseghen die weder partien vorsz; mer als ene zoene of een verlekenis overgedraghen of gheseghet worde tusghen dese partien voersz., soe soelen wi Diric-Loef voersz. gadinghe, effeninghe van werde, ende minlike deylinghe als voersz. is, tot maninghe ons lyfs, heren van Ludich voersz., of Willems Van Horne voersz., of ghewarich bode eens van hun beyden, voldoen ende beseghelen, sonder enich voeder segghen; ende allen dese pointen voersz. hebben wi gheloest ende ghesekert, als voersz is, vast ende stede te houden sonder argelist. In orkonde der waerheit, zo hebben wy onsen properen seghel aen desen brief doen hanghen. Gegheven in den jaer ons Heren dusent dry hondert zeestich ende neghen, des twinctichs daechs in februario.

Thierry-Loef DE HORNES, sire d'Herstal, etc., fut un des principaux chevaliers à la bataille de Baswilre, le 22 août 1571. Il suivit la fortune de son frère Arnoud, évêque d'Utrecht et puis de Liége, qui l'institua son lieutenant

dans la charge de mambour de Liége que ce prélat s'était réservée. « En 1344, le 10 juin, Jean III, duc de Brabant, comme le témoigne Butkens, Troph. de Brab., t. 1, p. 432, donna en pleine propriété à Guillaume, Thiry-Loef, Arnoud et Elsbene DE HORNES, ses cousins, enfants de Guillaume, sire de Hornes, et d'Esbene de Clèves, sa seconde femme, toutes les bruyères et terres situées aux villages de Hees et Leende, outre le cours du ruisseau nommé Scoercken jusqu'à Hoenreboom et de Hoenreboom, passant tout tenant la justice de Mierle, jusqu'à la justice de Philippe de Geldorp, et de là derechef jusqu'audit ruisseau Scoercken, le tout parmi une reconnaissance annuelle d'une livre noir tournois. » Il épousa, en 1350, Isabeau de Montigny, dame de Braine-le-Château, de Haut-Ittre, fille de Robert, seigneur de Montigny, et de Marie d'Enghien, dite d'Havrech, et tante de Jeanne de Montigny qui épousa Guillaume, comte de Hornes et d'Altena. Antoine-Ferdinand van Hamme parle d'Isabeau de Montigny, dans son Histoire généalogique de la maison des châtelains de Valenciennes : « Isabeau de Montigny, dit-il, fille de Robert, sire de Montigny, et de Marie de Gumeret (Havrech), fut dame de Braine-le-Château et femme de Thierry-Loef DE HORNES, sire de Baucignies, de Montcornet, de Hees, de Leende, d'Herstal et de Geldorp, sénéchal de Brabant, fils de Guillaume, sire de Hornes, et d'Isabeau de Clèves, et fut en l'an 1378 constitué par son frère Arnoud, évêque de Liége, mambour et régent dudit pays en la place de Wautier de Rochefort, sire de Haneffe. Après, en l'an 1389, il était en son château de Montcornet où il fut surpris par Gérard de Heraucourt, et mené en Lorraine avec son fils Arnoud DE HORNES, mais jusques ores je n'ai su découvrir la cause de cet emprisonnement. »

Thierry-Loef DE HORNES mourut en 1390, laissant :

1o Arnoud, qui suit :

2o Madelaine DE HORNES, mariée à Jean de Conflans, chevalier, sire de Vieille-Maison, dont il fit le dénombrement, le 2 mars 1403, à Jean de Harcourt et à Guillaume de Torcy, seigneur de Montmirail, fils de Jean de Conflans, seigneur de Vieille-Maison à Brie, dit le Vidame, de la maison de Brienne, et de Péronne de Jouvengues;

3 Jean DE HORNES, dit de Wilde, sire de Bronshoren, eut de sa femme, dame de Kessenich, savoir :

A Arnoud de HoRNES, seigneur de Bronshoren et de Kessenich, épousa Isabeau de Loen, fille de Jean de Loen, sire de Heinsberg, comte de Loen, et d'Anne, comtesse de Solms. De ce mariage vint un fils : Jean, dit le Sauvage ou de Wilde, seigneur de Kessenich, chevalier, releva le 16 octobre 1456, à la salle de Curenge, la terre et seigneurie de Bouchout, en ces termes : Dominus Joannes DE HORNES, dictus de Wilde,

Gaesbeek et Houtkercke.

Gaesbeek et Houtkercke.

dominus temporalis de Kessenich, miles, relevavit Curengensi, anno XIIIIc LVI, mensis octobris die XVI; est proximior hæres dominii et bonorum de Bouchout, idem dominium et villam de Bouchout cum homagiis, curveis, redditibus impendentibus et pertinentibus suis universis, situm in Campiniâ in officio.... salvo usufructu Philippæ de Heynsberg, relictæ cujusdam Johannis de Bunne, ejus materterræ, super dictamen seu determinationem domini Joannis de Heynsberg, sui avonculi, salvo jure cujuslibet, etc. Ce Jean de Wilde laissa aussi un fils nommé Jean, dit le Discret, et une fille, Catherine DE HORNES;

B Jean DE HORNES, dit le Sauvage ou de Wilde.

VII. Arnoud DE HORNES, sire de Montcornet, de Baucignies, de Hees, de Leende, d'Herstal, lieutenant de la cour féodale du Brabant, mort en 1404, épousa Jeanne de Hondeschote, dame de Hondschoot, de Houtkercke, de Locres, vicomtesse de Furnes et de Bergues-Saint-Winoc, veuve de Jean d'Offignies, vicomte d'Aumale, fille de Thierry, seigneur des mêmes lieux, et de Marguerite de Flandres, petite-fille de Gauthier, seigneur de Hondschoot, de Houtkercke et de Planquere en Normandie, et de Marie de Bethune, dame de Locres et de Hebuterne. Voici comment Duchesne s'exprime dans son excellent ouvrage sur l'ancienne maison de Bethune, p. 298 à 303, relativement à cette dernière alliance: « Marie de Bethune, fille aînée de Matthieu, cheavalier, seigneur de Locres et de Hebuterne, demeura héritière principale « de son père. Elle épousa, vers 1548, Gautier IV, seigneur de Hondschoot <«<et Houtkercke. Les ancêtres de ce seigneur ont été fort illustres, tou<< jours hautement alliés et possesseurs de Hondschoot qui est une des << anciennes bannières de Flandres. Le premier dont on trouve mention ‹ assurée fut Guillaume, surnommé Moran, seigneur de Hondschoot (1165), dont le fils Baudouin épousa Méhault de Guines, fille d'Arnould, comte << de Guines, et de Méhault de Saint-Omer, d'où descendirent successive«ment Gauthier Ier, Gauthier II, Guillaume et Gauthier III qui épousa « Jeanne de Haveskercke. Ils furent père et mère de Gauthier IV. » Outre la terre de Hondschoot, Gautier III tenait partiellement celle de Houtkercke, qui est une ancienne baronnie de Flandres, assise dans le territoire de Bergues, « honorée à présent du titre de comté, dit le Carpentier dans l'Histoire de la maison de Herlin; mais on ne sait pas au vrai s'il la reçut du patrimoine de ses ancêtres ou si elle lui fut apportée en mariage. Tant y a qu'il épousa Jeanne de Haveskercke, avec laquelle il se qualifia seigneur de Houtkercke et elle dame de Hondschoot, par lettres de l'an 1305, contenant la vente qu'ils firent ensemble à Gilles Aiscelin, archevêque de Narbonne, d'une rente de 500 livres chacun an sur le trésor, que le roi Philippe-le-Bel avait donnée à notre Gautier de Hondeschote, en récompense de ses services qui furent de

« AnteriorContinuar »