SHAKSPEARE. MIDSUMMER-NIGHT'S DREAM, ACT iii. SCENE 2. OB. Thou seest these lovers seek a place to fight: The starry welkin cover thou anon With drooping fog as black as Acheron; As one come not within another's way. Shall seem a dream and empty vision; And back to Athens shall these lovers wend With league whose date till death shall never end. IDEM GRÆCE REDDITUM. ΟΒ. ὁρᾶς; ἐρασταῖν τοῖνδ ̓ ἀγὼν μάχης μέλει. ἔθ ̓ οὖν τάχος, παῖ, νυκτὶ περιβάλῃς σκότον, τόν τ' ἀστερωπὸν οὐρανὸν κρύψης ἄφαρ ἀτμοισι βαρέσι, κἀχερουσίῳ ζόφῳ. θερμοὺς δὲ τούσδ ̓ ὧδ ̓ ἀνταγωνιστὰς πλάνα, νῦν δ' ἐν τρόποις αὖ λοιδόρει Δημητρίου. ὀρθάς θ' ἑλίσσειν, ὡς πρὶν ἔβλεπον, κόρας. ἐκ τῶνδ ̓ ὁπηνίκ' ἐξεγείρονται πάλιν, ἅπας ὅδ' αὐτοῖς καταγέλως δόξει τότε πάλιν τ' ̓Αθήνας' οἵδε νόστιμον πόδα Whiles I in this affair do thee employ, From monster's view, and all things shall be peace. PUCK. My fairy lord, this must be done with haste, At whose approach ghosts wandering here and there For fear lest day should look their shames upon, And must for aye consort with black-brow'd night. OB. But we are spirits of another sort. I with the morning's love have oft made sport, κἀν τοῖσδε σοῦ μοι διαπεραίνοντος τάδε, τὸν Ἰνδικὸν παῖδ'. εἶτα δ' ἐκπράξας τόδε τὸ θρέμμ' ἔτ ̓ ἀθρεῖν, ἡσύχως δ' ἕξει τὸ πᾶν. ΡΟΒ. εὐθὺς τάδ' οὖν ἐργαστέ ̓, ὦ φέριστ ̓ ἄναξ. ὠκύπτερον γὰρ ἐυφρόνης τέμνει τάχος ζεῦγος δρακόντων οὐρανὸν, κἀκεῖ πρέπει ὁ δ ̓ ὡς προσῆλθεν, ἄλλοσ ̓ ἄλλ ̓ ὑπὲρ χθονὸς εἴδωλ ̓ ἀλώμεν ̓ ἐς τάφους φοιτᾷ πάλιν· νεκρός θ ̓ ἅπας τις εἰςαεὶ πανώλεθρος, ὅσοισι τριόδοις καν ῥοαῖς ἐστὶν ταφὴ, ἤδη πρὸς εὐλῶν φροῦδος οἴχεται λέχη ὡς μὴ γὰρ αὐτῶν αἶσχος ἡμέρα βλέπῃ, αὐτόστολοι φέυγουσι φέγγος, ὡς δέον ἀεὶ ξυνοικεῖν νυκτὶ τῇ μελαγχίμῳ. ΟΒ. ἀλλ ̓ οὐ γὰρ ἡμεῖς ταὐτὸ δαιμόνων γένος, ἔγωγ ̓ ἔρωτι πόλλ' ἐτερψάμην ἕω, χώς τις κυναγὸς τὰς νάπων σκίας πατῶ, |