MISCELLAΝΕΑ.

AD COMITEM DORCESTRI Æ, In Annum ineuntem 1684.

SIC tua perpetuis fument altaria donis,

Plurima fic flammæ pabula mittat Arabs;
Sic dum facra novis redimuntur tempora fertis,
Nestoreos pofcant fæmina virque dies;
Caffide depofitâ, placidè fic nuncia pacis
Janua fopito cardine limen amet:
Candida procedant festivo tempora motu,
Et faveat Domino quælibet hora meo!
Publica conciliis gravibus feu commoda tractet,

Seu vacuum pectus mollior urat amor;
Seu pia mordaci meditetur vulnera charta,
Vulnera quæ tali fola levantur ope;
Seu legat oblito facilis mea carmina fastu,
O! bene carminibus confule, Dive, meis,
Jane fave, Domini veniet natalis ad aras;
O! fuperis ipfis facra fit illa dies:
Sacra fit illa dies, niveoque notata lapillo,

Quâ tulit illuftris nobile mater onus,
Quâ mihi, patronum geftit, gentique Quiritem,

Artificique Deo pæne dedisse parem.

AD DOM. GOWER, COLL. MAGISTRUM, EPISTOLA DEPRECATORIA.

NISI tuam jampridem benevolentiam & laudatam ab expertis audivissem, & expertus ipfe fæpiffimè laudassem, & pudor & triftitia confcio mihi filentium indixiffent: at enim V. R. dum coram patrono, amico, patre, provolvor, te non dubitat impetrare audax dolor per accepta olim beneficia, per effluentes lacrymas (& hæ mentiri nefciunt) perque tuum isthunc celeberrimum candorem, quem imprudens læsi, solicitus repeto ut peccanti ignofcas, & obliteres crimen, ut non folùm ad condifcipulorum menfam, fed ad magiftri gratiam reftituatur, favoris tui studiofiffimus,

M. P.

CARMEN DEPRECATORIUM AD EUNDEM.

IRATAS acuit dum læsus Apollo sagittas,
Neglectas renovat mæsta Thalia preces;
Qualefcunque potest jejuno promere cantu;
Heu mihi non eft res ingeniofa fames!
Grana neges, alacri languet vis ignea gallo,
Deme laboranti pabula, languet equus.
Latrantis ftomachi fterilis nec pascis hiatum
Daphni, nec arentem Castalis unda fitim.
Tum bene lassatur Flaccus cum dixerit Ohe !
Pieriafque merum nobilitavit aquas.

Jejuni depressa jacet vel Musa Maronis,

Flet culicem efuriens qui fatur arma canit. Ofi! Mæcenas major mihi riferit, O fi Fulgenti folitum regnet in ore jubar, Crimine purgato pie post jejunia, Mufa Inciperet præful grandia, teque loqui.

ISTE

S mero bibulas effufo temporis alas,

Hesternumve minax coge redire diem;

Nil facis; usque volabit inexorabilis ætas,
Canitiemque caput fentiet atque rugas.

I brevis, & properans in funus neste corollas,
Mox conflagrando conde Falerna rogo.
Clepsydra Saturni tua nec crystallina diftant,
Dum motu parili vinum & arena fluunt.

Dum loquor, ecce! perit redimitæ gloria frontis,.
Dat rofa de fertis lapfa, Memento mori.
Sed tibi, dum nôras nimis properare puellas,
Ut citiùs rumpat stamina, Bacchus adeft.
Destituit cæcum fubito fol ebrius orbem,
Occafum tremulo narrat adeffe rubor..

Reverendo in Christo Patri THOME SPRAT

Epifcopo ROFFENSI, &c..
Εὐδαιμονεῖν.

VICIMUS, exultans fausto crepat omine Daphnis,

Teftaturque bonos nuncia fibra Deos ;
Grandius eloquium meditare Thalia, patronum
Quem modò laudâsti, nunc venerare patrem.
Quis putet incertis volvi fubtegmina Parcis?
Quis meritos æquum destituisse Jovem ?
Cum virtute tuum crefcit decus, aucte facerdos,
Impatiensque breves spernit utrumque modos.
Qualiter Elao felix in pulvere victor,

Cui femel ornatas lambit oliva comas,
Sufpirans partas queritur marcefcere frondes,
Et parat elapfas ad nova bella rotas:
Sic tibi major honos veteres protudit honores,
Metaque præteritæ laudis origo novæ eft :
Phœbææ juvenile caput cinxere corollæ,
Palma vira decuit tempora, initra senis.

M. P.

EPISTOLA EODEM TEMPORE MISSA. CUM voluntas regia, optimatum confenfus, bonorumque omnium ftudia infulam merenti concefferint, ignofcas, pater reverende, quod inter communem populi plaufum cliens eò minus ad enarrandum fufficiens quò beneficiis plus fuerim devinctus, & tuos in ecclefiâ honores & ecclefiæ à tuis honoribus felicitatem feftinet gratulari, favoris tui studiofiffimus,

M. P.

AD

1

AD FRANC. EPISC. ELIENSEM.

- EXORATA boni tribuerunt munera Divi,

Patronique novus tempora cingit honos.

Concedas hilaris repetitum Mufa laborem,
Et notum celebres, & mihi dulce decus.
O fi te canerem, præsul venerabilis, O fi
Fistula cum titulis crefceret aucta tuis,
Æque turba tibi non cederet ina clientum,
Cederet ac numeris optima Musa meis.
Hoc tamer ut meditor, mihi quid nisi vota supersunt?
Imbelles humeros nobile lassat onus.

Ergo minor virtus celebretur, dum tibi præful
Quod laudem fuperes gloria major erit.

CUM virtutes tuas unufquifque collaudet & honores gratuletur, noftræ V. R. audaciæ ignofcat tua benignitas, fi minimâ pollens eloquentiâ, ardentiffimo tamen studio accenfus, ad communem populi chorum adjungens vocem, cum virum optimum tum benigniffimum celebret patronum, qui, tuis maximè devinctus beneficiis, fummoperè conatur meritò vocari

Favoris tui studiofiffimus,

66

Quicquid vult, valde vult.”
DUM tingit Siculus folis cœlique meatus,

Aftra polosque tuos quos fibi condit habet.
Nil facit instantis mortis bellique tumultus;
Usque sed egregium sedulus urget opus.
Non vacat exiguæ curas impendere vitæ ;
Sat fibi curarum Conditor orbis habet.

M. P.