Ascanius cum ceteris Christi sectatoribus à Leovigildo Gothorum Rege in exilium missus est.

Agnellus post Ascanium Ecclesiæ Prælatus circiter annum DXCIIII. Cujus tempore quievit Ecclesia, fidei integritate per Gothos, Leandro viro doctissimo annitente, suscepta. Extat B. Gregorii ad hunc pium Præsulem pietatis index Epistola.

Euphemius succedit anno DCIII. non leve momentum Concilii sui Toletani.

Eusebius anno DCX. in demortui locum electus,vita pientissima nobilis, Ecclesiam Tarraconensem optimis moribus stabilivit.

Audax ei succedens anno DCXXXIII. diem cum clausisset extremum, multa præclare à se dicta & facta in IV. Concilio Toletano posteris in exemplum pietatis Christianæ reliquit.

Prothasius successor, duodecim, aut circiter cum præfuisset annis, multis Conciliis Toleti celebratis ob temporum varietatem, & labentes Ecclesiæ mores severitate disciplinæ fulciendos, interfuit: multaque sancte & severe decrevit. Obiit an. DCXLV.

Phaluax anno DCXLV. suffragiorum prærogativa præsul constitutus, post tertium & vigesimum annum, quibus Ecclesiam administravit cum insigni nomine & pietate mor

tuus est.

Cyprianus ei succedens anno DCLXVIII. tanta pietate atque religione fuit præditus, ut multa à Christo vires excedentia naturæ impetrarit, & ita vita & existimatione non falsa Sanctus inter divos annumerandus merito judicatur: cujus corpus in pariete ad aram Tarraconensis templi maximi non ita pridem repertum sit. Obiit anno DCLXXXVIII.

Vera susceptis post Cyprianum Ecclesiæ Tarraconensis administrandæ veris laboribus, anno DCXCIII. naturæ concesit.

In hujus tempus illa miserrima nec umquam satis deplorata Sarracenorum in Hispaniam irruptio incurrit, & totius Hispaniæ vastatio: qua factum est, ut multi Archipræsules in

Ec

1

Ecclesia Tarraconensi non sederint. Sed qui hi fuerint, non admodum ad intelligentiam hujus operis cognosci interest. Guilelmus quidam Barcinonensis Episcopus dicitur anno DCXCIV: electus, qui vixit ad annos DCCXIII.

Interim partim ob Sarracenos, partim ob teterrimum monstrum, quod Civitatem obsederat, eam cædibus, sanie, & tabo infecerat, Tarraco jacet inculta, & colonis omnibus exhausta.

Succedentibus vero temporibus Sarracenis magna ex parte ab hac regione expulsis, iterum Tarraco post CCC. annos, aut eo plus, variis calamitatibus afflictata, cœpit habitari. Quo tempore primus qui quidem ibi sederit Archiepiscopus fuit Berengarius, vir eximius & in omni rerum genere excellens: cui fuit cognomen de Rosanis, ab Ausonensi Pontificatu in Tarraconensem traductus Kal. Jul. MXCI. vixit usque ad annum MCVIII. (*)

Olegarius natione Gallus, primus Abbas S. Rufi, in cujus cœnobio qui dicuntur B. Augustini Canonici Regulares, insignes religione Deo militabant: Barcinonensi præfuit Ecclesiæ, à qua Tarraconem translatus XII. Kal. Apr. anno Christi MCXVIII. eamque Sedem tenuit annos XVIII. mense XI. dies -XVII.

Gregorius &c.

Este Catalogo me parece mas moderno que el precedente: y ́en efecto Pujades le atribuye al Arzobispo Oria. Despues de este floreció el Señor Perez: pero el metodo, sencillez, y notas añadidas, denotan, que la pieza viene de principio mas antiguo, donde estaban los dias de los Obitos.

Acerca de cada Prelado aqui incluido, vease el titulo res pectivo en este libro, y el cap. 5. num. 22.

(*) Vide cap. 5. num. 20.

XX.

XX.

Archiepiscoporum Tarraconensium nomina ante Arabum, & Maurorum in Hispaniam

adventum.

Auctore Antonio Augustino.

I.

Eatus Fructuosus Christi Martyr, qui cum Augurio, & Eulogio Diaconis sub Gallieno Imperatore XII. Kalendas Februarii,anno plus minus Christi CCLXV.occisus est. Exstat Hymnus elegans Prudentii, cujus initium est: Felix Tarraco Fruttuose vestris.

II.

Himerius sub Damaso, & Siricio Pontificibus. Exstat Siricii ad eumdem Epistola in primo volumine Conciliorum, data III. Idus Februarii Arcadio Augusto & Bautone Consulibus, anno Christi CCCLXXXV. Ex eadem multa capita retulit Gratianus in Decretis. Hunc Eumerium appellat Isidorus in Libro, De Scriptoribus Ecclesiasticis,& vetus Canonum liber,

III.

Ascanius sub Hilario Romano Pontifice fuit: qui ad eum, & ad Concilium Provinciale scripsit Epistolam datam III. Kalendas Januarii, Basilisco & Herminerico Consulibus, anno Christi CCCCLXV. Due item Epistolæ ejusdem Ascanii, & Concilii Tarraconensis leguntur in Concilio Romæ habito ab Hilario, XV. Kalendas Decembris eisdem Coss. Ex eisdem tri

bus

bus Epistolis constat, jam tum Barcinonensem, & Calagurritanum, & Cæsaraugustanum Episcopos sub Tarraconensi Metropolitano fuisse. Sed & alia ejusdem Hilarii ad Ascanium solum Epistola exstat in Conciliis, cujus initium est: Divina circa nos. Et Gratianus multa capita sumpsit ex his litteris, & ex dicto Concilio Romano.

IV.

Joannes, qui Concilium Tarraconense,quod exstat,anno sexto Theodorici Regis habuisse dicitur, sed aliis est Era Cæsaris Augusti DLIV.Christi annus DXVI. Petro Consule, VIII. Idus Novembris. Subscribunt eidem Concilio Turiasonensis, qui est Emporitanus in veteribus Libris, Gerundensis, Barcincnensis, Eliberitanus, Cæsaraugustanus, Dertosanus, Ausonensis, & Egarensis Episcopi, item Carthaginensis Metropolitanus. Anno proximo Gerundense Concilium habitum est VII. idus Junias, Agapeto Consule, cujus Collega fuit Anastasius Augustus in quarto Consulatu. Iidem fere Episcopi subscripserunt Urbium nominibus omissis. Utriusque Concilii Canones refert Gratianus in Decretis. Ad hunc ipsum Joannem creditur esse Horsmidæ Pontificis Maximi Epistola tertia, qua de adventu ejus in Italiam gratulatur, & ei vices suas in Hispaniis committit, servatis Privilegiis Metropolitanorum; quod etiam Gratianus refert causa 25. Quæst. 2. cap. 6. Datæ litteræ sunt IV. Nonas Aprilis, eodem Agapeto Viro Clarissimo Consule. Sequuntur mox ejusdem litteræ, quæ ad Episcopos Hispaniæ scriptæ eodem die sunt. In veteri tamen Canonum Libro hic Joannes Illicitanæ Ecclesiæ Episcopus appellatur.

Sergius putatur is fuisse, qui in Concilio Ilerdense subscripsit tacito Urbis nomine, VIII. idus Augusti, anno decimo quinto Theodorici, vel potius Theudæ, sive Theudis Regis, ut aliis videtur: est enim in veteribus Libris Era Cæsaris DLXXXIV. is est Christi annus DXLVI. Ilerdensis Concilii Canones refert Gra

Gratianus multis in locis. In Concilio Barcinonensi nondum
edito invenio interfuisse Sergium Metropolitanum, & Episco-
pos Barcinonensem, Emporitanum, Ilerdensem,
Ilerdensem, Gerunden-
sem, Cæsaraugustanum, & Dertosanum.

VI.

Euphemius interfuit Concilio Toletano III. in quo Reccaredus Rex Arianam hæresim ex Hispania extorrem fecit VIII. idus Maii, anno quarto ejus Regni, Era DCXXVII. Christi› anno DLXXXIX. ut est in editis Conciliis: quinque annos addit Rodericus Toletanus Antistes, quatuor Alphonsus Castellæ Rex. In Conciliis tamen editis Euphemius Toletanæ Ecclesiæ Episcopus dicitur, Stephanus Tarraconensis: apud Alphonsum Eupolemius Tarraconensis Archiepiscopus appellatur, apud Rodericum Euphemius, & Helladius Toletanus. In veteribus Conciliorum Libris Stephanus Turiasonensis est, Euphemius Toletanus. Beati Gregorii temporibus hæc gesta sunt, (1)[cujus exstat in Registro gratulatio ad Reccaredum Wisigothorum Regem, & ad Leandrum Hispalensem Antistitem.

VII.

1

Artemius subscripsit Cæsaraugustano Concilio nondum edito, anno septimo ejusdem Reccaredi Regis, Era Cæsaris DCXXX. anno Christi DXCII. Quod vero Cæsaraugustanum post Gerundense, de quo supra scripsimus, editum est, habitum IV. Nonas Octobris ab Episcopis Siradio, Delphino, & ceteris, sunt qui putent multo antiquius esse circa ann. Christi CCCXXC. cum Severus Sulpicius mentionem fecerit cujusdam Cæsaraugustani Concilii adversus Priscilianistas. Id nobis certum est. Tertium sive quartum Cæsaraugustanum Concilium habitum accepimus Kal.Novemb. Æra DCCXXIX.

Chri

(1) Lapsus hic fuit vir clarissimus: anno quippe Cbristi 589. quarto Reccaredi, quo Synodus illa magna indicta fuit; Gregorius nondum Pontifex Sum

mus erat.

Gg a