Et mox cum Domino simul futuras,
Discretis dividant loca sepulcris:

139 Cernuntur niveis stolis amici, Mandant restitti, cavoque claudi Mixtim marmore pulverem sacrandum.

142 O triplex honor, ò triforme culmen, Quo nostræ caput excitatur urbis,

Cunctis urbibus eminens Hiberis.

145 Exultare tribus libet patronis, Quorum præsidio foventur omnes Terrarum populi Pyrenearum.

148 Circumstet chorus ex utroque sexu, Heros, virgo, puer, senes, ancilla; Vestrum psallite rite Fructuosum.

151 Laudans Augurium resultet hymnus, Mixtis Eulogium modis coæquans: Reddamus paribus pares Camenas.

154 Hinc aurata sonent in arce tecta, Blandum litoris extet inde murmur, Et carmen freta feriata pangant.

157 Olim tempus erit ruente mundo, Quum te, Tarraco, Fructuosus acri Solvet supplicio, tegens ab igni.

160 Fors dignabitur & meis medelam Tormentis dare, prosperante Christo, -Dulces hendecasyllabos revolvens.

III.

III.

TARRACONENSIUM EPISCOPORUM,
Ad Hilarium Papam Epistola I.

De indebita ordinatione Episcoporum per Sylvanum Calagur
ritanum Episcopum.

DOMINO BEATISSIMO ET APOSTOLICA reverentia à nobis in Christo colendo Papæ Hilario , Ascanius Episcopus & universi Episcopi Tarraconensis Provinciæ.

E

Tiamsi nulla (1) dictaret necessitas ecclesiasticæ disciplinæ; expetendum re vera nobis fuerat illud privilegium Sedis vestræ, quo susceptis regni clavibus post Resurrectionem Salvatoris; per totum Orbem beatissimi Petri singularis prædicatio universorum illuminationi prospexit : cujus vicarii principatus sicut eminet, ita metuendus est ab omnibus & amandus. Proinde nos Deum in vobis penitus adorantes, cui sine querela servitis, ad Fidem recurrimus Apostolico ore laudatam, inde responsa quærentes, unde nihil errore, præsumptione sed Pontificali totum, deliberatione præci

pitur.

nihil

2 Cum hæc ita se habeant, est tamen inter nos falsus frater, cujus præsumptionem sicut diutius tacere non licuit, ita & loqui futuri judicii necessitas imperavit. Sylvanus quidam Episcopus Calagurræ, in ultima parte nostræ Provinciæ constitutus, divinationes (*) sibi indebitas usurpando, humiliOrdina- tatem nostram ad hoc usque perduxit, ut contra ejus vanissitiones. mam superstitionem Sedis vestræ unicum remedium flagite

mus. Hic namque jam ante septem aut octo amplius annos,

post.

Ita Parisiens. editio anno 15.24. Alii perperam Et si extaret necessitas.

postponens Patrum regulas, & vestra instituta despiciens, nullis petentibus populis Episcopum ordinavit : cujus præproperum factum existimantes fraterna & pacifica posse admonitione sanari; profecit in pejus. Denique contra vetustatem Canonum, contra Synodi constituta, alterius fratris nostri Præsbyterum, spiritu tantum præsumptionis accensus in

eodem loco, qui illi fuerat destinatus, cui invito & repugnanti imposuerat manus & qui nostro jam cœtui fuerat aggregatus, Episcopum fecit. Hinc factum est, ut de ejus miserrima temeritate ad nos Cæsaraugustanæ urbis Episcopus frater noster universa referret, cujus diligentia & solicitudo admodum prospexerat, si in aliquo profuisset : siquidem cunctis in vicinia positis Episcopis, ne se schismatico adjungerent, frequentissime contradixit: sed obstinatione damnabili totum quod erat illicitum, & quod nobis pudor est dicere, non erubuit solus ille committere.

3 Proinde quia his præsumptionibus, quæ unitatem dividunt , quæ schisma faciunt, velociter debet occurri ; quæsumus Sedem vestram, ut quid super hac parte observare velitis, Apostolicis affatibus instruamur : quatenus fraternitate collecta, prolatis in medium venerandæ Synodi constitu

tis

contra rebellionis spiritum vestra authoritate subnixi, quid oporteat de ordinatore & ordinato fieri intelligere, Deo adjuvante, possimus. Erit profectò vester triumphus, si Apostolatus vestri temporibus, quod Sancti Petri Cathedra obtinet, Catholica audiat Ecclesia, si novella zizaniorum semina fuerint extirpata. ET SUBSCRIPTIO: Orantem pro nobis sanctum Apostolatum vestrum jugi ævo divina conservet

æternitas.

Tom. XXV.

Bb

IV.

IV.

EPISTOLA II.

TARRACONENSIVM

EPISCOPORVM

Ad Hilarium Papam.

Ut Iræneum, quem Barcinonensis Episcopus sibi successorem optaverat, confirmet, & de Sylvani facto rescribat.

BEATISSIMO ET APOSTOLICA REVERENTIA à nobis in Christo colendo Papæ Hilario, Ascanius, & universi Episcopi Tarraconensis Provinciæ.

Q

UAM curam Apostolatus vester de provinciarum suarum Sacerdotibus gerat, filio nostro illustri Vincentio, Duce Provinciæ nostræ referente, cognovimus: cujus impulsu votum nostrum in ausum scribendi prona devotione surrexit. Ergo provinciali literario sermone debita coronæ vestræ obsequia deferentes; his quæsumus, ut dignatione , qua ceteros, etiam humilitatem nostram in orationibus vestris in mente habere dignemini, beatissime, & Apostolica reverentia in Christo à nobis colende Pater: illud specialius deprecantes, ut factum nostrum, quod tam voto pene omnis provinciæ, quam exemplo vetustatis in notitiam vestram defertur perpensis assertionibus nostris roborare

dignemini.

2 Episcopus Barcinonensium civitatis Sanctus Nundinarius sortem explevit conditionis humanæ. Hic Episcopo venerabili fratri nostro Irenæo, quem ipse antea in Diœcesi sua nobis volentibus constituerat, derelinquens ei quod potuit

ha

habere paupertas, supremæ voluntatis arbitrio in locum suum ut substitueretur, optavit. Sed defuncti judicium in ejus meritum non vacillat: (*) siquidem omnis Clerus & plebs ejusdem civitatis & optimi & plurimi provinciales, ut idem ejus locum observaret, à nobis speraverunt, dato consensu. Nos cogitantes defuncti judicium, & probantes ejus vitam, & eorum nobilitatem atque multitudinem, qui petebant, simul & utilitatem Ecclesiæ memoratæ ; optimum duximus, ut tanto Sacerdoti, qui ad divina migraverat, non minoris me riti substitueretur Antistes, præsertim cum Ecclesia illius Municipii, in qua ante fuerat ordinatus, semper hujus civitatis Ecclesiæ fuisse Diocesis constet. Ergo suppliciter precamur Apostolatum vestrum, ut humilitatis nostræ decretum, quod juste à nobis videtur factum, vestra auctoritate firmetis.

3 Jam dudum sane questi fueramus literis nostris de præsumptione Sylvani Episcopi: & miramur, quòd nulla Apostolatus vestri responsa suscepimus. Nunc hæc eadem suggerentes, petimus, ut quid super his rebus observandum sit, Apostolicis sermonibus nos dignemini informare. Et ne forsitan per negligentiam portitoris, aut per longinqui itineris difficultatem, humilitatis nostræ ad vos scripta non potuerint ex hoc negotio pervenire; etiam suggestionem nostram maluimus iterare. ET SUBSCRIPTIO: Orantem pro nobis sanctum Apostolatum vestrum jugi ævo divina conservet æternitas nobis omnibus & Ecclesiæ suæ, Domine vere noster, & Apostolice Papa.

IV.

(*) Vide sub Episcopo Ascanio pag.48. de interpositis Italorum Patrum acclamationibus. In Concilio Romæ habito, prius bec quam altera Epistola recitata.

Bb 2