Imatges de pàgina
PDF
EPUB

tener seguro al hijo, y que esta Iglesia y Ciudad por el lugar del Martirio.

le mudaba de una à otra, hasta que en fin le quitó la vida. Si esto fue en Tarragona, corresponde el Santo à

Vease lo dicho sobre este Santo en los Tomos quinto, sexto, y nono.

SAN OLDEGARIO.

33 Tratamos ya deste Şanto Arzobispo en el Catalogo, por lo que tiene proprio desta Iglesia. Resta mucho mas de su vida en lo que precedió à la dignidad: pero como esto le ensalzó à la Sede de Barcelona, en que presidió antes de subir à la Metropoli, y alli murió y descansa; reservamos su vida para el teatro de aquella santa Iglesia.

Del Arzobispo Ciprian.

34 El Padre Fr. Antonio Vicente Domenec puso entre los Santos y Varones ilus tres en santidad la Vida de Cipriano, Arzobispo Santisimo de Tarragona, pag. 349. donde dice haberla sacado de Autores graves, como ,, son el libro de las Constituciones de dicha Iglesia, ,, impreso en el año de 1557. ,, y Ambrosio de Morales, lib. 12. cap. 54. y es la que se sigue.

[ocr errors]

دو

دو

[ocr errors]

35 Reducese à decir, que se ignora la patria, presumiendo fue Catalan. Que sucedió à Phaluax en el año de 668. Que se halló presen→ te à lo que padecieron las Iglesias en la guerra del ti rano Paulo

, que se rebeló contra el Rey Vamba, Que envió Vicarios à los Concilios. de Toledo à que no pudo concurrir. Que obró Dios por él muchos milagros, como dice el citado libro de las Cons tituciones y que habiendo gobernado su Arzobispado de Tarragona por espacio de veinte años santisimamente, trocó esta vida mortal con la eterna en el año de 688. Su bendito cuerpo (concluye) se halló no muchos años ha, en la pared cerca del Altar mayor de la Catedral: y que no se sabe que sea canonizado.

36 La cita de Ambrosio de Morales, no trata nada sobre la santidad del Prelado, reduciendose unicamente à

[ocr errors]
[ocr errors]

que envió à Toledo sus Vica- de heroicidad en las acciones, rios. La otra de las Constituciones del 1557. es mas interesante por la expresion de milagros, y realmente la clausula es muy honorifica, pues dice haber sobresalido tanto en virud, que alcanzó del Redentor muchas cosas superiores à las fuerzas de la naturaleza , por lo que con razon es reputado digno de que sea contado entre los Santos: Tanta pietate atque religione fuit præditus, ut multa à Christo vires excedentia naturæ impetrarit, & ita vita & existimatione non falsa Sanctus inter Divos annumerandus merito judicatur.

Esta es una recomendacion notable de la vida inculpable de Ciprian, y aun aña

especialmente en fe viva, con
con la qual movió al Señor
à que obrase las maravillas
mencionadas en comun, mas
no expresadas en particular.
Creible es,
que el Autor
viese algun documento anti-
guo sobre la materia, como
promete una expresion tan
afirmativa en asunto de tan
grave importancia, como es
el de milagros y santidad.
Hoy no le tenemos descu-
bierto, y asi estamos reduci-
dos al elogio de Santisimo,
que le da el Epitafio puesto
en el Catalogo, y à la fama
perpetuada en los Escritores
referidos , y despues en el
Doctor Geronimo Pujades lib.
ultimo cap. 131.

APEN

183

APENDICES.

Acta Sanctorum Martyrum Fructuosi Episcopi, Augurii & Eulogii Diaconorum.

VA

Aleriano & Gallieno Imperatoribus, Æmiliano & Basso coss. XVII. Kalend. Februarii, die Dominico (*) comprehensus est FRUCTUOSUS Episcopus, Augurius & Eulogius Diacones. Reposito autem Fructuoso Episcopo in cubiculo suo, direxerunt beneficiarii in domum ejus, id est, Aurelius, Festucius, Ælius, Pollentius', Donatus, & Maximus: qui cum sensisset pedibulum ipsorum, confestim surrexit, & prodiit foras ad eos in soleis. Cui milites dixerunt: Veni. Præses te accersit cum Diaconibus tuis. Quibus Fructuosus Episcopus dixit: Eamus: aut si vultis, calceo me. Cui milites dixerunt: Calcea te ad animum tuum. Qui mox ut venerunt, recepti sunt in carcerem. Fructucsus autem certus & gaudens de corona Domini, ad quam vocatus erat, orabat sine cessatione. (1) Erat autem & fraternitas cum ipso, refrigerantes & orantes, ut illos in mente haberet.

[ocr errors]

2 Alia vero die baptizavit in cárcere fratrem nostrum nomine ROGATIANVM. Et fecerunt in carcere dies sex, & producti sunt XII. Kalend. Februarii, feria sexta, & auditi sunt. Æmilianus Præses dixit: Fructuosum Episcopum, Augurium & Eulogium intromittite. Ex Officio dictum est. Adstant. Emilianus Præses Fructuoso Episcopo dixit: Audisti quid Imperatores præceperunt? Fructuosus Episcopus dixit: Nescio quid præceperunt. Ego vero Christianus sum. Æmilianus Præses dixit: Præceperunt Deos coli. Fructuosus Episcopus dixit: Ego unum Deum colo, qui fecit Cælum & ter

ram

Adveniens Emilianus Præses in Tarraconensium Civitatem, immolavit diis: surgens nocte alia, die illucescente Dominico &c. Agones Martyrum. (1) Quod ut audivit populus Christianus, multi venerunt ad carcerem, & excubantes ad ostium die noctuque rogabant &c. Ms. Rip. apud Bolland.

ram, mare & omnia que in eo sunt. Emilianus dixit: Scis esse deos? Fructuosus Episcopus dixit: Nescio. Æmilianus dixit: Scies postea. Fructuosus Episcopus respexit ad Dominum, & orare coepit intra se. Æmilianus Præses dixit: Qui audiuntur, qui timentur, qui adorantur si dii non coluntur, nec Imperatorum vultus adorantur? Æmilianus Præses Augurio Diacono dixit: Noli verbis Fructuosi auscultare. Augurius Diaconus dixit: Ego Deum omnipotentem colo. Æmidianus Præses Eulogio Diacono dixit: Numquid & tu Fructuosum colis? Eulogius Diaconus dixit: Ego Fructuosum non colo: sed ipsum colo, quem & Fructuosus. Æmilianus Præses Fructuoso Episcopo dixit: Episcopus es? Fructuosus Episcopus dixit: Sum. Æmilianus dixit: Fuisti. Et jussit eos sua sententia vivos ardere.

3 Et cum duceretur Fructuosus Episcopus cum Diaconibus suis ad amphitheatrum, populus Fructuoso Episcopo condolere cœpit, quia talem amorem habebat non tantum à fratribus, sed etiam ab ethnicis. Talis enim erat, qualem Spiritus Sanétus per Beatum Paulum Apostolum, vas electio nis, Doctorem gentium, debere esse declaravit. Propter quod etiam fratres, qui sciebant illum ad tantam gloriam pergere, gaudebant potius quam dolebant. Cumque multi ex fraterna caritate eis offerrent, uti condîti permixti poculum sumeTent, ait: Nondum est hora solvendi jejunii. Agebatur enim hora diei quarta. Siquidem in carcere quarta feria stationem sollemniter celebraverant. Igitur sexta feria lætus atque se curus festinabat, ut cum Martyribus & Prophetis in paradiso, quem Dominus præparavit amantibus se, solveret stationem. Cumque ad amphitheatrum pervenisset, statim ad eum accessit, AUGUSTALIS nomine, lector ejusdem, cum fletibus deprecans, ut eum excalcearet. Cui Beatus Martyr respondit: Missum fac, fili: ego me excalceo, fortis, & gaudens & certus Dominicæ promissionis. Qui cum se excalceas set, accessit ad eum commilito frater noster, nomine FELIX, & apprehendit dexteram ejus, rogans ut sui memor esset. Cui S. Fructuosus cunctis audientibus clara voce respondit: IN MENTE ME HABERE NECESSE EST ECCLESIAM CATHO

LICAM AB ORIENTE USQUE IN OCCIDENTEM DIF

FUSAM.

4 Igitur in fore amphitheatri constitutus, cum jam prope esset, ut ingrederetur ad coronam immarcescibilem potius quam ad poenam, observantibus licet ex officio Beneficiariis, quorum nomina supra memorata sunt, ita ut ipsi audirent fratres nostri, (1) monente pariter ac loquente Spiritu sancto, Fructuosus Episcopus ait: Jam non deerit vobis Pastor, nec deficere poterit caritas & repromissio Domiri, tam bic, quam in futurum. Hoc enim quod cernitis, unius horæ videtur infirmitas. Consolatus igitur fraternitatem, ingressi sunt ad salutem : digni, & in ipso martyrio felices, qui San&tarum Scripturarum fructum ex promissione sentirent. Similes Ananiæ, Azariæ, & Misaeli exstiterunt, ut etiam in illis Trinitas divina cerneretur: sic quidem jam in igne singulis constitutis, ut Pater non deesset, & Filius subveniret, & Spiritus Sanctus in medio ignis ambularet. Cumque exustæ fuissent fasciolæ, quibus manus eorum fuerant colligatæ, orationis divinæ & solitæ consue tudinis memores, gaudentes, positis genibus, de resurrec→ tione securi, in signoque tropai Domini constituti, Dominum deprecabantur, donec simul animas effuderunt.

[ocr errors]

5 Post hæc solita Domini non defuere magnalia, apertumque est cælum, videntibus Babylam & Mygdonio fratribus nostris ex familia Æmiliani Præsidis, qui etiam filiæ ejusdem Æmiliani, dominæ eorum carnali ostendebant Sanctum Fructuosum Episcopum cum Diaconibus, adhuc stipitibus quibus ligati fuerant permanentibus, in cælum ascendentes coronatos. Cumque Emilianum vocarent dicen tes, Veni, & vide quos hodie damnasti, quemadmodum cælo, & spei suæ restituti sunt. Igitur cum Æmilianus venisset, videre eos non fuit dignus. Tom.XXV

Aa

Fra

(1) In omnibus Codd. Mss. Ita ut ipsi audirent, monente fratre nostre Martiale pariter &laquente, sanilus Episcopus ait : Agones Martyrum: Ita ut ipsi audirent, partim incitante fratre nostro Martiale, ut ven! bum aliquod mœstis valefaciens diceret, partim os ejus aperiente Spiritu Sanc10,4°c.

« AnteriorContinua »